مغربی رومی سلطنت

پس منظر

ہور معلومات: رومی سلطنت د‏‏ی تریخ تے رومی سلطنت د‏‏ی پہلی تقسیم

جويں جويں رومی جمہوریہ پھیلدا گیا، ایہ اک ایداں دے مقام اُتے پہنچ گیا جتھے روم وچ مرکزی حکومت دور دراز دے صوبےآں اُتے مؤثر طریقے تو‏ں حکومت نئيں کر سکدی سی۔ مواصلات تے آوا جائی خاص طور اُتے سلطنت دے وسیع پیمانے اُتے مسائل دا شکار سن ۔ حملے، بغاوت، قدرتی آفتاں، یا وبا پھیلنے دیاں خبراں جہاز یا نصب پوسٹل سروس دے ذریعے پہنچائی جاندی سی، اکثر روم تک پہنچنے تے روم دے احکامات نو‏‏ں واپس کرنے تے اس اُتے عمل کرنے دے لئی کافی وقت درکار ہُندا سی۔ لہذا، صوبائی گورنراں نو‏‏ں رومن ریپبلک دے ناں اُتے ڈی فیکٹو خود مختاری حاصل سی۔ گورنرز دے کئی فرائض سن جنہاں وچ فوج د‏‏ی کمان، صوبے دے ٹیکساں نو‏‏ں سنبھالنا تے صوبے دے چیف جج دے طور اُتے خدمات انجام دینا شام‏ل نيں۔

سلطنت دے قیام تو‏ں پہلے، رومن ریپبلک دے علاقےآں نو‏‏ں 43 ق م وچ دوسرے ٹریوموریٹ دے ارکان: مارک انٹونی، آکٹیوین تے مارکس ایمیلیئس لیپڈس وچ تقسیم کيتا گیا سی۔ انٹونی نے مشرق وچ صوبےآں نو‏‏ں حاصل کیا: اچیہ، میسیڈونیا تے ایپیرس (تقریباً جدید یونان، البانیہ تے کروشیا دا ساحل)، بتھینیا، پونٹس تے ایشیا (تقریباً جدید ترکی)، شام، قبرص تے سائرینیکا۔[8] ایہ زمیناں پہلے سکندر اعظم نے فتح د‏‏ی سی۔ اس طرح، اشرافیہ دا بوہت‏ے حصہ یونانی نژاد سی۔ پورا خطہ، خاص طور اُتے وڈے شہر، وڈی حد تک یونانی سبھیاچار وچ ضم ہو چکے سن، یونانی اکثر لنگوا فرانکا دے طور اُتے کم کردی سی۔[9]

آکٹوین د‏‏ی فتوحات تو‏ں پہلے رومی جمہوریہ

آکٹوین نے مغرب دے رومن صوبے حاصل کيتے: اٹلی (جدید اٹلی)، گال (جدید فرانس)، گیلیا بیلجیکا (جدید بیلجیئم، نیدرلینڈز تے لکسمبرگ دے حصے)، تے ہسپانیہ (جدید اسپین تے پرتگال)۔ انہاں زمیناں وچ ساحلی علاقےآں وچ یونانی تے کارتھیجینین کالونیاں وی شام‏ل سی، حالانکہ گال تے سیلٹیبیرین جداں سیلٹک قبیلے ثقافتی طور اُتے غالب سن ۔ لیپڈس نے افریقہ دا چھوٹا صوبہ (تقریباً جدید تیونس) حاصل کيتا۔ آکٹوین نے جلد ہی افریقہ نو‏‏ں لیپڈس تو‏ں لے لیا، جدو‏ں کہ سسیلیا (جدید سسلی) نو‏‏ں اپنی ملکیت وچ شام‏ل کيتا۔

مارک انٹونی د‏‏ی شکست دے بعد، اک فاتح آکٹیوین نے اک متحدہ رومن سلطنت نو‏‏ں کنٹرول کيتا۔ سلطنت وچ بہت ساریاں وکھ ثقافتاں سی، سبھی نے بتدریج رومنائزیشن دا تجربہ کيتا۔ جداں کہ مشرق د‏‏ی بنیادی طور اُتے یونانی سبھیاچار تے مغرب د‏‏ی بنیادی طور اُتے لاطینی سبھیاچار نے اک مربوط مجموعی دے طور اُتے مؤثر طریقے تو‏ں کم کیتا، سیاسی تے عسکری پیش رفت بالآخر سلطنت نو‏‏ں انہاں ثقافتی تے لسانی خطوط اُتے قائم کر دے گی۔ اکثر نئيں، یونانی تے لاطینی طرز عمل (تے کچھ حد تک خود زباناں) نو‏‏ں تریخ جداں شعبےآں وچ ملایا جائے گا (مثال دے طور پر، کیٹو دتی ایلڈر د‏‏ی طرف تو‏ں)، فلسفہ تے بیان بازی۔[12][13][14]