کوہ رضوی

کوہ رَضْویٰ، مدینہ دے نیڑے اس پہاڑ نو‏‏ں کہیا جاندا اے جسنو‏ں بعض شیعہ احادیث وچ زمانہ غیبت وچ امام زمانہ(عج) دا محل زندگی قرار دتا گیا ا‏‏ے۔^[1] دعائے ندبہ دے اک جملے وچ اس پہاڑ د‏‏ی طرف اشارہ کيتا گیا اے:

لَیتَ شِعْرِی أَینَ اسْتَقَرَّتْ بِک النَّوَی بَلْ أیُّ أَرْضٍ تُقِلُّک أَوْ ثَرَی، أَ بِرَضْوَی أَوْ غَیرِھا أَمْ ذِی طُوًی‎ ​

کوہ رضوی کوہ تہامہ وچو‏ں اے ^[2] جو مکہ تے مدینہ^[3] دے درمیان شہر ینبع البحر دے شمال مشرق وچ واقع ا‏‏ے۔ سرخ رنگ دا ایہ پہاڑ دریا دے ساحل تو‏ں ملیا ہويا ا‏‏ے۔ اس پہاڑ تے دریا دے درمیان کوئی آبادی نئيں ا‏‏ے۔^[4] کہیا جاندا اے کہ کوہ رضوی اک بلند و بالا پہاڑ اے جتھے پانی تے درخت وافر مقدار وچ موجود نيں۔^[5]

محمد بن حنفیہ د‏‏ی مہدویت دے قائلین اس گل دے معتقد سن کہ اوہ وی ايس‏ے پہاڑ وچ رہندے نيں۔^[6]

حوالے

1. طوسی، الغیبہ، ۱۴۱۱ق، ص۱۶۳۔
2. حمیری، الروض المعطار، ۱۹۸۴م، ص۲۶۹۔
3. بغدادی، مراصد الاطلاع، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۲۰۔
4. شراب، المعالم الاثیرہ، ۱۴۱۱ق، ص۱۲۹۔
5. حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۳، ص۵۱۔
6. حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۳، ص۵۱؛ بغدادی، مراصد الاطلاع، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۲۰؛ حمیری، الروض المعطار، ۱۹۸۴م، ص۲۶۹۔

مآخذ

• ابن مشہدی، محمد بن جعفر، المزار الکبیر، مصحح: قیومی اصفہانی، جواد، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۹ھ۔
• بغدادی، عبدالمؤمن بن عبدالحق، مراصد الاطلاع علی اسماء الامکنۃ و البقاع، بیروت، دارالجیل، ۱۴۱۲ھ۔
• حموی بغدادی، یاقوت، معجم البلدان، بیروت، دارصادر، ۱۹۹۵م۔
• حمیری، محمد بن عبدالمنعم، الروض المعطار فی خبر الاقطار، بیروت، مکتبہ لبنان، ۱۹۸۴م۔
• شراب، محمد محمدحسن، المعالم الأثیرۃ فی السنۃ و السیرۃ، دمشق، دارالقلم، ۱۴۱۱ھ۔
• طوسی، محمد بن حسن، الغیبۃ، مصحح: تہرانی، عباداللہ و ناصح، علی احمد، قم، دارالمعارف الإسلامیۃ، ۱۴۱۱ھ۔