23 مارچ، 1940ء نوں لاہور دے منٹو پارک وچ آل انڈیا مسلم لیگ دے تن روزہ سالانہ اجلاس دے اختتام اُتے اوہ تاریخی قرارداد منظور کيتی گئی سی جس دی بنیاد اُتے مسلم لیگ نے برصغیر وچ مسلماناں دے لئی عليحدہ وطن دے حصول دے لئی تحریک شروع دی تے ست برس دے بعد اپنا مطالبہ منظور کرانے وچ کامیاب رہی۔
اس قرار داد نوں عام طور اُتے پاکستان قرار داد دے ناں توں جانیا جاندا اے ، ایہ باقاعدہ سیاسی بیان سی جسنوں مسلم لیگ نے 22-24 مارچ 1940 نوں اپنے تن روزہ جنرل اجلاس دے موقع اُتے اپنایا سی جس وچ برطانوی ہندوستان وچ زیادہ توں زیادہ مسلم خودمختاری دا مطالبہ کیتا گیا سی۔ اس دی وڈی حد تک تشریح اک علیحدہ مسلم ریاست ، پاکستان دے مطالبے دے طور اُتے کيتی گئی اے۔ قرار داد اے دے فضل الحق نے پیش کيتی۔
برصغیر وچ برطانوی راج دی طرف توں اقتدار عوام نوں سونپنے دے عمل دے پہلے مرحلے وچ 1936ء/1937ء وچ جو پہلے عام انتخابات ہوئے سن انہاں وچ مسلم لیگ نوں بری طرح توں ہزیمت اٹھانی پئی سی تے اس دے اس دعویٰ نوں شدید زک پہنچی سی کہ اوہ بر صغیر دے مسلماناں دی واحد نمائندہ جماعت اے۔ اس وجہ توں مسلم لیگ دی قیادت تے کارکناں دے حوصلے ٹُٹ گئے سن تے انہاں اُتے اک عجب بے بسی دا عالم سی ۔
کانگریس نوں مدراس، یو پی، سی پی، بہار تے اڑیسہ وچ واضح اکثریت حاصل ہوئی سی، سرحد تے بمبئی وچ اس نے دوسری جماعتاں دے نال مل کے مخلوط حکومت تشکیل دتی سی تے سندھ تے آسام وچ وی جتھے مسلمان حاوی سن کانگریس نوں نمایاں کامیابی ملی سی۔
غرض ہندوستان دے 11 صوبےآں وچوں کِسے اک صوبہ وچ وی مسلم لیگ نوں اقتدار حاصل نہ ہوئے سکیا۔ انہاں حالات وچ ایسا محسوس ہُندا سی کہ مسلم لیگ برصغیر دے سیاسی دھارے توں وکھ ہُندی جا رہی اے۔
اس دوران وچ کانگریس نے جو پہلی بار اقتدار دے نشے وچ کچھ زیادہ ہی سرشار سی، ایداں دے اقدامات کیتے جنہاں توں مسلماناں دے دلاں وچ خدشےآں تے خطرات نے جنم لینا شروع کر دتا۔ مثلاً کانگریس نے ہندی نوں قومی بولی قرار دے دتا، گاؤ کشی اُتے پابندی عائد کردتی تے کانگریس دے ترنگے نوں قومی پرچم دی حیثیت دی۔
اس صورت وچ مسلم لیگ دی اقتدار توں محرومی دے نال اس دی قیادت وچ ایہ احساس پیدا ہوئے رہیا سی کہ مسلم لیگ اقتدار توں اس بنا اُتے محروم کر دتی گئی اے کہ اوہ اپنے آپ نوں مسلماناں دی نمائندہ جماعت کہلاندی اے۔ ایہی نقطہ آغاز سی مسلم لیگ دی قیادت وچ دو جدا قوماں دے احساس دی بیداری کا۔
اسی دوران وچ دوسری جنگ عظیم دی حمایت دے عوض اقتدار دی بھر پور منتقلی دے مسئلہ اُتے برطانوی راج تے کانگریس دے درمیان مناقشہ ہويا تے کانگریس اقتدار توں وکھ ہوئے گئی تاں مسلم لیگ دے لئی کچھ دروازے کھلدے دکھادی دئے۔ تے ايسے پس منظر وچ لاہور وچ آل انڈیا مسلم لیگ دا ایہ 3 روزہ اجلاس 22 مارچ نوں شروع ہويا۔
اجلاس توں 4 روز پہلے لاہور وچ علامہ مشرقی دی خاکسار جماعت نے پابندی توڑدے ہوئے اک عسکری پریڈ دی سی جس نوں روکنے دے لئی پولیس نے گولیاں چلائاں۔ 35 دے نیڑے خاکسار جاں بحق ہوئے۔ اس واقعہ دی وجہ توں لاہور وچ زبردست کشیدگی سی تے صوبہ پنجاب وچ مسلم لیگ دی اتحادی جماعت یونینسٹ پارٹی بر سر اقتدار سی تے اس گل دا خطرہ سی کہ خاکسار دے بیلچہ بردار کارکن مسلم لیگ دا ایہ اجلاس نہ ہونے داں یا اس موقع اُتے ہنگامہ برپا کرن۔
موقع دی ايسے نزاکت دے پیش نظر قائد اعظم محمد علی جناح نے افتتاحی اجلاس توں خطاب کیتا جس وچ انہاں نے پہلی بار کہیا کہ ہندوستان وچ مسئلہ فرقہ ورارنہ نوعیت دا نئيں اے بلکہ بین الاقوامی اے یعنی ایہ دو قوماں دا مسئلہ اے۔ انہاں نے کہیا کہ ہندوواں تے مسلماناں وچ فرق اِنّا وڈا تے واضح اے کہ اک مرکزی حکومت دے تحت انہاں دا اتحاد خطرات توں بھر پور ہوئے گا۔ انہاں نے کہیا کہ اس صورت وچ اک ہی راہ اے کہ انہاں دی علاحدہ مملکتاں ہون۔
دوسرے دن انہاں خطوط اُتے 23 مارچ نوں اس زمانہ دے بنگال دے وزیر اعلیٰمولوی فضل الحق نے قرارداد لاہور پیش دی جس وچ کہیا گیا سی کہ اس وقت تک کوئی آئینی منصوبہ نہ تاں قابل عمل ہوئے گا تے نہ مسلماناں نوں قبول ہوئے گا جدوں تک اک دوسرے توں ملے ہوئے جغرافیائی یونٹاں دی جدا گانہ علاقےآں وچ حد بندی نہ ہوئے۔ قرارداد وچ کہیا گیا سی کہ انہاں علاقےآں وچ جتھے مسلماناں دی عددی اکثریت اے جداں کہ ہندوستان دے شمال مغربی تے شمال مشرقی علاقے، انہاں نوں یکجا کے دے انہاں وچ آزاد مملکتاں قائم کيتی جان جنہاں وچ شامل یونٹاں نوں خود مختاری تے حاکمیت اعلیٰ حاصل ہوئے۔
مولوی فضل الحق دی طرف توں پیش کردہ اس قرارداد دی تائید یوپی دے مسلم لیگی رہنما چودھری خلیق الزماں، پنجاب توں مولانا ظفر علی خان، سرحد توں سردار اورنگ زیب سندھ توں سر عبداللہ ہارون تے بلوچستان توں قاضی عیسی نے کيتی۔ قرارداد 23 مارچ نوں اختتامی اجلاس وچ منظور کيتی گئی۔
اپریل 1941ء وچ مدراس وچ مسلم لیگ دے اجلاس وچ قرارداد لاہور نوں جماعت دے آئین وچ شامل کے لیا گیا تے ايسے دی بنیاد اُتے پاکستان دی تحریک شروع ہوئی۔ لیکن اس وقت وی انہاں علاقےآں دی واضح نشان دہی نئيں کيتی گئی سی جنہاں اُتے مشتمل علاحدہ مسلم مملکتےآں دا مطالبہ کیتا جا رہیا سی ۔
پہلی بار پاکستان دے مطالبے دے لئی علاقےآں دی نشان دہی 7 اپریل، 1946ءدلی دی تن روزہ کنونشن وچ کيتی گئی جس وچ مرکزی تے صوبائی اسمبلیاں دے مسلم لیگی اراکین نے شرکت ورگی۔ اس کنونشن وچ برطانیہ توں آنے والے کیبنٹ مشن دے وفد دے سامنے مسلم لیگ دا مطالبہ پیش کرنے دے لئی اک قرارداد منظور کيتی گئی سی جس دا مسودہ مسلم لیگ دی مجلس عاملہ دے دو اراکین چودھری خلیق الزماں تے ابو الحسن اصفہانی نے تیار کیتا سی ۔ اس قرارداد وچ واضح طور اُتے پاکستان وچ شامل کیتے جانے والے علاقےآں دی نشان دہی کيتی گئی سی۔ شمال مشرق وچ بنگال تے آسام تے شمال مغرب وچ صوبہ پنجاب، سرحد، سندھ تے بلوچستان۔ تعجب دی گل اے کہ اس قرارداد وچ کشمیر دا کوئی ذکر نئيں سی حالانکہ شمال مغرب وچ مسلم اکثریت والا علاقہ سی تے صوبہ پنجاب توں جڑا ہويا سی ۔
ایہ گل بے حد اہم اے کہ دلی کنونشن دی اس قرارداد وچ دو مملکتاں دا ذکر یکسر حذف کر دتا گیا سی جو قرارداد لاہور وچ بہت واضح طور اُتے سی اس دی جگہ پاکستان دی واحد مملکت دا مطالبہ پیش کیتا گیا سی ۔
غالباً بوہت گھٹ لوکاں نوں اس دا علم اے کہ قراردادِ لاہور دا اصل مسودہ اس زمانہ دے صوبہ پنجاب دے یونینسٹ وزیر اعلیٰ سر سکندر حیات خان نے تیار کیتا سی ۔
یونینسٹ پارٹی اس زمانہ وچ مسلم لیگ وچ ضم ہوئے گئی سی تے سر سکندر حیات خانصوبہ پنجابمسلم لیگ دے صدر سن ۔
سر سکندر حیات خان نے قرارداد دے اصل مسودہ وچ بر صغیر وچ اک مرکزی حکومت کیتی بنیاد اُتے عملی طور اُتے کنفڈریشن دی تجویز پیش دی سی لیکن جدوں اس مسودہ اُتے مسلم لیگ دی سبجیکٹ کمیٹی وچ غور کیتا گیا تاں قائد اعظم محمد علی جناح نے خود اس مسودہ وچ واحد مرکزی حکومت دا ذکر یکسر کٹ دتا۔
سر سکندر حیات خان اس گل اُتے سخت ناراض سن تے انہاں نے 11 مارچ، 1941ء نوں پنجاب دی اسمبلی وچ صاف صاف کہیا سی کہ انہاں دا پاکستان دا نظریہ جناح صاحب دے نظریہ توں بنیادی طور اُتے مختلف اے۔ انہاں دا کہنا سی کہ اوہ ہندوستان وچ اک طرف ہندو راج تے دوسری طرف مسلم راج دی بنیاد اُتے تقسیم دے سخت خلاف نيں تے اوہ ایسی بقول انہاں دے تباہ کن تقسیم دا ڈٹ کر مقابلہ کرن گے، مگر ایسا نہ ہويا۔
سر سکندر حیات خان دوسرے سال 1942ء وچ 50 سال دی عمر وچ انتقال کر گئے، ایويں پنجاب وچ محمد علی جناح نوں شدید مخالفت دے اٹھدے ہوئے حصار توں نجات مل گئی۔
1946ء دے دلی کنونشن وچ پاکستان دے مطالبہ دی قرارداد حسین شہید سہروردی نے پیش دی تے یو پی دے مسلم لیگی رہنما چودھری خلیق الزماں نے اس دی تائید کيتی سی۔ قراردادِ لاہور پیش کرنے والے مولوی فضل الحق اس کنونشن وچ شریک نئيں ہوئے کیونجے انہاں نوں 1941ء وچ مسلم لیگ توں خارج کر دتا گیا سی ۔
دلی کنونشن وچ بنگال دے رہنما ابو الہاشم نے اس قرارداد دی پر زور مخالفت کيتی تے ایہ دلیل پیش دی کہ ایہ قرارداد لاہور دی قرارداد توں بالکل مختلف اے جو مسلم لیگ دے آئین دا حصہ اے۔ انہاں دا کہنا سی کہ قرارداد لاہور وچ واضح طور اُتے دو مملکتےآں دے قیام دا مطالبہ کیتا گیا سی لہذا دلی کنونشن نوں مسلم لیگ دی اس بنیادی قرارداد وچ ترمیم دا قطعی کوئی اختیار نہيں۔
ابو الہاشم دے مطابق قائد اعظم نے ايسے کنونشن وچ تے بعد وچ بمبئی وچ اک ملاقات وچ ایہ وضاحت کيتی سی کہ اس وقت چونکہ برصغیر وچ دو وکھ وکھ دستور ساز اسمبلیاں دے قیام دی گل ہوئے رہی اے لہذا دلی کنونشن دی قرارداد وچ اک مملکت دا ذکر کیتا گیا اے۔
البتہ اس وقت جدوں پاکستان دی دستور ساز اسمبلی آئین مرتب کرے گی تاں اوہ اس مسئلہ دی حتمی ثالث ہوئے گی تے اسنوں دو علاحدہ مملکتےآں دے قیام دے فیصلہ دا پورا اختیار ہوئے گا۔
لیکن پاکستان دی دستور ساز اسمبلی نے نہ تاں قائد اعظم دی زندگی وچ تے نہ اس وقت جدوں سن 1956ء وچ ملک دا پہلا آئین منظور ہوئیا سی بر صغیر وچ مسلماناں دی دو آزاد تے خود مختار مملکتےآں دے قیام اُتے غور کیتا۔
25 سال دی سیاسی اتھل پتھل تے کشمکش تے 1971ء وچ بنگلہ دیش دی جنگ کيتی تباہی دے بعد البتہ برصغیر وچ مسلماناں دی دو وکھ وکھ مملکتاں ابھراں جنہاں دا مطالبہ قرارداد لاہور دی صورت وچ اج وی محفوظ اے۔
22 مارچ توں 24 مارچ 1940 تک ، آل انڈیا مسلم لیگ نے منٹو پارک ، لاہور وچ اپنا سالانہ اجلاس منعقد کیتا۔ ایہ اجلاس تاریخی ثابت ہويا۔ ایہ سیشن 22 مارچ تے 24 مارچ 1940 ء دے درمیان منٹو پارک (اب اقبال پارک) ، لاہور وچ منعقد ہويا۔ استقبالیہ خطاب نواب سر شاہ نواز ممدوٹ نے کیتا۔ جناح نے اپنی تقریر وچ عصر حاضر دی صورتحال دا ذکر کردے ہوئے اس گل اُتے زور دتا کہ ہندوستان دا مسئلہ ہن فرقہ وارانہ نوعیت دا نئيں ، بلکہ ظاہر اے کہ بین الاقوامی اے۔ انہاں نے کانگریس تے قوم پرست مسلماناں نوں تنقید دا نشانہ بنایا ، تے دو قومی نظریہ تے وکھ وکھ مسلم گھراں دے مطالبے دی وجوہ دی تائید کيتی۔ اسٹینلے وولپرٹ دے مطابق ، ایہ اوہ لمحہ سی جدوں ہندو مسلم اتحاد دے سابق سفیر ، جناح نے خود نوں مکمل طور اُتے پاکستان دے عظیم قائد وچ تبدیل کردتا۔
اجلاس دے پہلے دن قائد اعظم محمد علی جناح نے پچھلے کچھ مہینےآں دے واقعات بیان کیتے۔ اک سابقہ تقریر وچ انہاں نے مسلم مسئلے دا اپنا حل پیش کیتا۔ انہاں نے کہیا کہ ہندوستان دا مسئلہ باہمی فرقہ وارانہ نوعیت دا نئيں سی ، بلکہ بظاہر اک بین الاقوامی مسئلہ سی تے اس دے نال ہی اس دے نال برتاؤ کیتا جانا چاہیدا۔
اس دے نزدیک ہندوواں تے مسلماناں دے درمیان اختلافات اِنّے وڈے تے تیز سن کہ اک مرکزی حکومت دے تحت انہاں دا اتحاد سنگین خطرات توں بھریا ہويا سی۔ انہاں دا تعلق دو وکھ وکھ تے وکھ وکھ قوماں توں سی تے ايسے وجہ توں انہاں دا وکھ موقع ایہ سی کہ اوہ علیحدہ ریاستاں بناواں۔ قائداعظم دے لفظاں وچ:
"ہندو تے مسلمان دو مختلف مذاہب ، فلسفے ، معاشرتی رسوم تے ادب نال تعلق رکھدے نيں۔ اوہ نہ تاں شادی کر سکدے نيں تے نہ ہی بین الذہن تے واقعی ، انہاں دا تعلق دو مختلف تہذیباں توں اے جو بنیادی طور اُتے متضاد نظریات تے تصورات اُتے مبنی نيں۔ زندگی تے زندگی دے بارے وچ انہاں دے تصورات مختلف نيں۔ ایہ گل بالکل واضح اے کہ ہندو تے مسلمان اپنی الہامی تریخ دے مختلف وسائل توں اخذ کردے نيں۔ انہاں دے پاس مختلف مہاکاوی ، مختلف ہیرو تے مختلف اقساط نيں۔ بہت ہی اکثر اک دا ہیرو دوسرے دا دشمن ہُندا اے تے ايسے طرح انہاں دی فتوحات تے شکستاں وی آوٹ ہوجاندی نيں۔ اک ہی ریاست دے تحت ایسی دو قوماں نوں اکٹھا کرنے دے لئی ، اک عددی اقلیت دی حیثیت توں تے دوسری اکثریت دے طور اُتے ، کسی وی ایداں دے تانے بانے دی ودھدی ہوئی عدم اطمینان تے حتمی تباہی دا باعث بننا چاہیدا جو ایسی ریاست دی حکومت دے لئی تیار ہوسکدی اے۔
انہاں نے ہور کہیا ،
مسلمین قوم دی کسی تعریف دے مطابق اک قوم نيں۔ ساڈی خواہش اے کہ ساڈے لوک پوری روحانی ، ثقافتی ، معاشی ، معاشرتی تے سیاسی زندگی دی طرف اس طرح ترقی کرن کہ اسيں اپنے نظریات دے مطابق تے اپنے لوکاں دی خواندگی دے مطابق پوری طرح سوچدے ہوئے۔
قائد دے مذکورہ بالا خیالات دی بنیاد اُتے ، اس وقت دے وزیر اعلیٰ بنگال ، اے دے فضل الحق نے اس تاریخی قرارداد نوں اگے ودھایا ، جس دے بعد توں اسنوں لاہور قرارداد یا پاکستان قرار داد دے ناں توں جانیا جاندا اے۔ قرار داد نے اعلان کیتا:
انہاں نے کہیا کہ کوئی وی آئینی منصوبہ مسلماناں دے لئی قابل عمل یا قابل قبول نئيں ہوئے گا جدوں تک کہ جغرافیائی پیچیدہ اکائیاں نوں انہاں خطےآں وچ متعین نئيں کیتا جاندا اے جنہاں نوں اس طرح دی علاقائی اصلاحات دے نال تشکیل دتا جانا چاہیدا۔ ایہ کہ ہندوستان دے شمال مغربی تے مشرقی زوناں دی طرح جنہاں علاقےآں وچ مسلمان تعداد دے لحاظ توں اعداد و شمار دے لحاظ توں نيں ، انہاں نوں آزاد ریاستاں دے قیام دے لئی گروپ بنایا جائے جس وچ حلقہ بندیاں خود مختار تے خودمختار ہاں گی۔ اس وچ ہور لکھیا گیا اے ، "اقلیتاں دے مذہبی ، تہذیبی ، معاشی ، سیاسی ، انتظامی ، تے اقلیتاں دے ہور حقوق دے تحفظ دے لئی ، یونٹاں تے علاقےآں وچ اقلیتاں دے لئی خاص طور اُتے مناسب ، موثر تے لازمی حفاظتی انتظامات فراہم کیتے جاواں گے ، انہاں دی مشاورت دے نال
اس قرارداد نے متحدہ ہندوستان دے تصور نوں مسترد کردتا تے شمال مغرب وچ پنجاب ، صوبہ سرحد ، سندھ تے بلوچستان ، تے شمال مشرق وچ بنگال تے آسام اُتے مشتمل اک آزاد مسلم ریاست دے قیام دی سفارش کيتی۔ اس قرارداد نوں پنجاب دے مولانا ظفر علی خان ، صوبہ سرحد دے سردار اورنگزیب ، سندھ توں سر عبد اللہ ہارون ، تے بلوچستان توں قاضی عیسیٰ نے وی حمایت دی سی۔ ایہ قرارداد 24 مارچ نوں منظور کيتی گئی۔ اس وچ صرف اصول دسے گئے ، جنہاں وچ مستقبل دی تریخ اُتے تفصیلات اُتے کم کرنا باقی اے۔ 1941 وچ اسنوں آل انڈیا مسلم لیگ دے آئین دا حصہ بنایا گیا سی۔
اسی قرار داد دی بنیاد اُتے ہی 1946 وچ مسلم لیگ نے دو دی بجائے مسلماناں دے لئی اک ریاست جانے دا فیصلہ کیتا۔ قراردادِ پاکستان منظور ہونے دے بعد ، ہندوستان دے مسلماناں نے اپنا حتمی مقصد تبدیل کرلیا۔ انہاں نے ہندو برادری توں اتحاد دے بجائے اک ایداں دے راستے اُتے روانہ ہوگئے جس دی منزل پاکستان دے اک عظیم ناں دے ہندوستان دے مسلماناں دے لئی اک وکھ وطن سی۔
قراردادِ پاکستان دا پس منظر ایہ اے کہ 1937 وچ ، گورنمنٹ ہند ایکٹ ، 1935 دے تحت برصغیر وچ صوبائی خودمختاری متعارف کروائی گئی سی۔ 1937 دے انتخابات نے کانگریس نوں چھ صوبےآں وچ اکثریت فراہم دی ، جتھے کانگریس دی حکومتاں تشکیل پاواں۔ اس دی وجہ توں کانگریس دے زیر اقتدار صوبےآں وچ مسلماناں اُتے سیاسی ، معاشرتی ، معاشی تے ثقافتی دباؤ رہیا۔ کانگریس نے مسلم لیگ دی اتحادی وزارتاں تشکیل دینے دی پیش کش نوں توہین آمیز رد کردتا۔ مسلماناں نوں نہ صرف جسمانی حملےآں دا نشانہ بنایا گیا بلکہ شہری آزادیاں ، معاشی اقدامات تے روزگار تے تعلیمی مواقع دے حوالے توں وی ناانصافی تے امتیازی سلوک دا نشانہ بنایا گیا۔ کانگریس دی وزارتاں نے تعلیم دی وردھا اسکیم متعارف کروائی ، جس دا مقصد مسلم نوجواناں تے بچےآں نوں بے بنیاد بنانا سی۔ برطانوی مورخ ریجینالڈ کوپلینڈ دے مطابق ، "کانگریس دی وزارتاں اُتے صرف ورکنگ کمیٹی دا کنٹرول ہی نئيں سی جس توں ایہ ظاہر ہُندا سی کہ 'کانگریس راج' قائم ہوچکيا اے۔ کانگریسیاں دے برتاؤ تے برتاؤ توں اسنوں دھوکہ دتا گیا۔ انہاں وچوں بوہت سارے لوکاں نے ایسا برتاؤ کیتا جداں اوہ اک حکمران ذات نيں ، گویا اوہ ملک دے مالک نيں۔
مسٹر ایان اسٹیفنس ، اخبار 'اسٹیٹسمین' دے سابق ایڈیٹر تے کانگریس دی وزارتاں دے کم کرنے دے عینی شاہد ، کہندے نيں:
انہاں نے کہیا کہ انہاں دا اثر اک نال بہت سارے مسلم ذہناں اُتے پيا۔ پہلے کیتا سی لیکن حالے اندازہ لگیایا گیا سی کہ ہن خوفناک حد تک واضح خاکہ وچ اگے بڑھاں گے۔ کانگریس ، ہندی اکثریتی ادارہ ، حتمی جذب اُتے جھکا ہويا سی۔ غیر منقسم برصغیر وچ ویسٹیم طرز دی اکثریتی حکمرانی دا مطلب صرف چھوٹی برادری نوں وڈے لوکاں نے نگل لیا اے۔
ہندوواں نے مسلمان نال دشمنی تے اڑھائی سالہ کانگریس حکمرانی دے اپنے تجربے نے مسلماناں نوں انہاں دی علیحدہ قومیت اُتے اعتقاد نوں تقویت بخشی .ہندوواں دے زیر اثر کانگریس دی طرف توں مسلماناں نوں دبانے دے لئی دی جانے والی کوششاں دے نال امتیازی سلوک نوں متاثر کیتا گیا۔ مسلمان آخرکار مسلماناں دے لئی وکھ وکھ خودمختار ریاست دا مطالبہ کرن۔ اُتے ، انگریزاں تے ہندوواں نے مسلم مطالبے دی شدید مخالفت کيتی سی۔ تے مسلماناں دے بارے وچ کانگریس دے روی attitudeہ دی وجہ توں مسلماناں دا ایہ عقیدہ سخت ہوئے گیا کہ صرف اک علیحدہ وطن -پاکستان ہی انہاں دی آزادی دی ضمانت دیندا اے۔ ایہ مطالبہ 23 مارچ 1940 نوں سیاہ و سفید وچ ڈال دتا گیا ۔پاکستان قرارداد منظور کرنے دے بعد ، قائداعظم دا انہاں دے سامنے واضح مقصد سی تے اس نے اسنوں حاصل کرنے دے لئی سخت جدوجہد کيتی۔
اک اجلاس وچ ، انہاں نے کہیا:
"ہم اک سو ملین قوم نيں تے اس توں وی ودھ کے ، اسيں اپنی وکھ سبھیاچار تے رہتل ، بولی و ادب ، آرٹ تے فن تعمیر ، قانونی قوانین تے اخلاقی ضابطاں ، رسم و رواج تے تقویم ، تریخ تے روایات ، قابلیت تے عزائم دے نال اک قوم نيں۔ . مختصر ایہ کہ بحیثیت مسلمان اسيں زندگی دے بارے وچ اپنا اک مخصوص نظریہ رکھدے نيں۔
انہاں نے ہور کہیا کہ بین الاقوامی قوانین دی تمام توپاں توں اسيں اک قوم نيں۔ 1945 وچ ، قائداعظم نے اعلان کیتا کہ صرف مسلم لیگ نے ہی مسلماناں دی نمائندگی دی ، تے 1946 دے انتخابات دے دوران ، اس نے مرکز وچ 100 فیصد تے صوبےآں وچ 80 فیصد نشستاں حاصل کرکے ، اس دا اعتراف کیتا۔ کانگریس دے قومی ادارہ ہونے دے دعوے نوں بکھرنے دے لئی اس توں زیادہ کوئی حتمی نتیجہ نئيں ہوسکدا سی۔ جے اس فیصلے وچ انگریز دیوار اُتے لکھی گئی تحریر نوں پڑھ لیندے ، تاں پاکستان دو سال پہلے خون خرابے دے وجود وچ آسکدا سی۔ اپنی کرشماتی ذاتی قائداعظم نے 14 اگست 1947 نوں اک علیحدہ وطن دے خواب نوں حقیقت وچ بدل دتا۔
قرار داد لاہور دے مقاصد تے مقاصد:
ہندوستان دے مسلم اکثریتی علاقےآں نوں ضم کیتا جانا چاہیدا تاکہ ہندوستانی مسلماناں دا کوئی ایسا علاقہ ہوئے جتھے اوہ اپنی آزاد ریاست قائم کرسکن۔
مسلمان ، جو آزاد اکائیاں تے علاقےآں وچ اقلیت وچ نيں ، توں مشورہ کیتا جائے تے انہاں دے مفادات نوں آئین وچ تحفظ فراہم کیہ جائے۔
چونکہ موجودہ آئین وچ مسلماناں دے مفادات نوں تحفظ فراہم نئيں کیتا گیا اے ، لہذا ایہ ہندوستانی مسلماناں نوں قطعا قبول نئيں اے۔
ہندوستان دے مسلمان موجودہ آئین وچ برطانوی حکومت کیتی طرف توں پیش کردہ ترامیم نوں قبول نئيں کر سکدے جدوں تک کہ پورے آئینی منصوبے نوں خروںچ توں تبدیل نئيں کیتا جاندا اے۔
ترمیم شدہ آئین دے نفاذ توں پہلے ، مسلم رہنماواں نوں انہاں ترمیمات دے بارے وچ اپنے خیالات وچ توسیع دی دعوت دتی جانی چاہیدا تے مسلماناں دی رضامندی توں پہلے اس آئین اُتے عمل درآمد نئيں ہونا چاہیدا۔
مسلم لیگ دی ایگزیکٹو کمیٹی نوں مشورہ دتا جانا چاہیدا کہ اوہ مذکورہ اصولاں دی روشنی وچ اک ایکشن پلان تیار کرے جس توں دونے معاملات وچ تمام معاملات تے کنٹرول سنبھالنے دا انتظام کیتا جاسکے۔ مجوزہ ایسٹ ونگ تے پاکستان دا ویسٹ ونگ۔
پاکستان دے حصول دے لئی مشترکہ خواہش دا حصول ضروری سی جس دے لئی مسلم لیگ اپنے قیام دے آغاز دے بعد ہی کوششاں کر رہی سی۔ ایہ مقصد لاہور قرار داد دی شکل وچ 7 سال بعد حاصل کیتا گیا۔ اس قرار داد نے جنوبی ایشیائی سیاست دی سمت یکسر تبدیل کردتی۔ قرار داد پاکستان دی پیش کش نے (اکھنڈ) بھرت دے ہندوستانیاں دے خواباں نوں ٹکڑے ٹکڑے کر دتا۔ انہاں کھنڈرات اُتے ہندوستانیاں دا خدشہ لرز اٹھا جس توں پاکستان دی عمارت تعمیر ہوسکدی اے۔
قائداعظم محمد علی جناح نے کہیا کہ مسلم لیگ دا 27 واں اجلاس لاہور وچ منعقد ہونے دی تجویز ہندوستان دی تقدیر دی اک نويں تریخ رقم کرے گی تے قائد دے اس بیان نوں اس سیشن وچ سچائی دا سامنا کرنا پيا کیونجے اس قرارداد دے بعد ، قائد اعظم دی غیر متنازعہ قیادت وچ ہندوستان دی پوری مسلم آبادی متفقہ طور اُتے جمع ہوگئی۔ اس قرار داد وچ فیصلہ کیتا گیا کہ ہندوواں تے مسلماناں دے لئی وکھ وکھ آئینی ادارہ بنائے جاواں۔
یہ وی لاہور دی قرارداد دے ذریعہ ثابت ہويا کہ ایہ قرارداد ہور تمام لوکاں وچ سب توں اہم جذبات اے جو ناممکنات نوں امکانات وچ بدل سکدی اے۔ اوہ مسلمان جو ہندوستان دے مختلف علاقےآں وچ اقلیت وچ سن ، نے وی پاکستان قرارداد دی حمایت دی ، اگرچہ اوہ اس حقیقت توں بخوبی واقف سن کہ اوتھے دے علاقے کدی وی پاکستان دی اکثریت وچ نئيں جاواں گے لیکن قائداعظم محمد علی جناح دی موثر قیادت نے انہاں نوں تیار کیتا۔ مسلم مقصد دی حمایت کرنا۔ قرار داد پاکستان دے بعد مسلم لیگ دے تصور نوں یکسر تبدیل کردتا گیا سی تے ہن ایہ اک سیاسی جماعت نئيں سی بلکہ ایہ عظمی جماعت دے طور اُتے ابھری اے جو اکثریت دے تقاضے تے طاقت دی بنا اُتے قیام پاکستان نوں ممکن بناندی اے۔
ایہ ہن تک دی سب توں اہم قرارداد وچوں اک سی کیونجے اس نے تریخ تخلیق کيتی تے لکھاں افراد نوں متاثر کیتا
ایہ دونے قومی نظریہ دا اختتام (منطقی انجام) اے۔
ایہ ہندوستان دے مسلماناں دی تریخ دا اک اہم موڑ بن گیا۔ یعنی لاہور قرارداد توں پہلے اک دور سی تے لاہور قرارداد دے بعد وی اک دور سی (اس قرارداد دے بعد مسلماناں دی اک وڈی تعداد نے مسلم لیگ وچ شمولیت اختیار کرنا شروع کردتی سی تے ايسے وجہ توں مسلم لیگ نوں مسلماناں دا واحد ترجمان کہیا جاندا سی)
ہندو نے اس قرار داد نوں فوری طور اُتے مسترد کردتا تے قرار داد نوں مدر انڈیا دا قتل کرنے والا نظریہ قرار دتا۔
اگست 1940 دی پیش کش
دوسری جنگ عظیم 1939 وچ شروع ہوئی سی جس دے لئی بھاری بھرکم مرداں توں چلنے والے میدان جنگ کيتی ضرورت سی۔ برطانوی جو ہمیشہ سودے بازی اُتے یقین رکھدے نيں نے اگست 1940 وچ اک پیش کش دا اعلان کیتا:
وائسرائے دی ایگزیکٹو کونسل وچ توسیع تے قومی دفاع کونسل دا قیام۔
آئین اُتے نظر ثانی وچ اقلیتاں دے خیالات نوں خصوصی اہمیت۔
کسی ایداں دے نظام دے تحت بجلی دی منتقلی نئيں کيتی جاسکدی جو ہندوستان وچ وڈی تے طاقتور اقلیتاں دے لئی قابل قبول نہ ہوئے۔
تسلط دی حیثیت: حتمی مقصد
جنگ دے لئی ہندوستانیاں دا تعاون۔
کانگریس نے اسنوں مسترد کردتا تے 1940–41 توں عدم تعاون دی تحریک شروع کيتی۔ تے مسلم لیگ دے لئی لاہور قرارداد حتمی مقصد رہیا۔
جنگی کوششاں دے لئی ہندوستانی تعاون دے حصول دے لئی آئینی تجاویز:
تسلط دی حیثیت
آئین تشکیل دینے دے لئی بھارتی آئینی ادارہ
شاہی ریاستاں دی نمائندگی کيتی جائے گی۔
کرپس مشن نے بھارتی رہنماواں توں گل گل دی تے تجاویز جاری کيتیاں ۔ کانگریس نے انہاں تجاویز نوں مسترد کردے ہوئے مطالبہ کیتا کہ جنگ دے فورا بعد ہی اک ذمہ دار حکومت تشکیل دتی جائے گی۔ دفاعی امور بھارتی کنٹرول وچ رنيں۔ مسلم لیگ نے وی انہاں تجاویز نوں مسترد کردتا تے اپنا موقف دہرایا کہ مسلمان ہندوستانی یونین وچ نئيں رہ سکدے نيں۔ ہندوواں نے انگریزاں نوں مشکل وچ دیکھ کے اگست 1942 وچ ہندوستان چھڈو موومنٹ شروع کيتی۔ مسلم لیگ اچھ stayedی رہی تے ایہ کہندے ہوئے ردعمل دتی کہ تقسیم تے ہندوستان نوں چھڈ دو۔
ایم دے گاندھی نے ہندوواں تے مسلماناں نوں دو اقوام دی حیثیت توں قبول نئيں کیتا تے متحدہ ہندوستان دی آزادی اُتے زور دتا۔ جناح نے اسنوں دسیا کہ مسلمان اپنے نظریاتی تے آئینی مطالبے توں کدی اک انچ تک وی نئيں بکس سکدے نيں۔
قرارداد متن وچ درج ذیل اہم نکات دی طرف توجہ مبذول کراندی اے۔
سب توں پہلے ، جملے وچ "آزاد ریاستاں" دے بجائے جمہوریہ "آزاد ریاستاں" استعمال ہُندا اے۔ اصل متن وچ لفظ ریاست دے نال "s" دی موجودگی 1971 دے مشرقی پاکستان دے بنگلہ دیش بننے دے علیحدگی دے تناظر وچ اہم ہوئے جاندی اے۔ ایہ دلیل دتی گئی اے کہ ابتدائی ارادہ انہاں علاقےآں وچ بوہت سارے انفرادی ریاستاں دی تشکیل دا سی جتھے ہندوستان دے مسلماناں دے لئی مسلمان واحد ریاست دے بجائے اکثریت وچ نيں۔ ایہ حقیقت کہ ایہ قرارداد بنگالی قوم پرست فضل الحق نے پیش کيتی سی ، اس دلیل نوں تے وی بڑھاندا اے کہ قرارداد دے مطابق مشرقی پاکستان نوں کدی وی پاکستان دا حصہ نئيں سمجھنا چاہیدا۔
معلوم کرن کہ یوکے ای ایس ایس ڈاٹ کم آپ دی مدد کِداں کرسکدا اے!
ساڈے علمی ماہرین آپ نوں لکھنے والے کسی وی منصوبے وچ مدد دے لئی تیار تے منتظر نيں۔ آسان مضمون نویسی دے منصوبےآں توں لےکے مکمل مقالےآں تک ، آپ اس گل کيتی ضمانت دے سکدے نيں کہ ساڈی خدمت آپ دی ضروریات دے مطابق اے۔
دوسرا ، "خطےآں" وچ اقلیتاں دے تحفظ دے لئی "حفاظتی اقدامات" نافذ کرنے دا حکم دینا جو بعد وچ پاکستان بن جائے گا تے اقلیتاں دے حقوق دے معاملے اُتے اک بہت ہی مختصر دستاویز وچ اک مکمل پیراگراف دی موجودگی توں ایہ ظاہر ہُندا اے کہ بانی باپ دے بارے وچ کتنا تشویش سی موضوع. کیتا بانی باپ پاکستان وچ بسنے والی اقلیتاں دے لئی اوہی چاہندے سن ؟
لیکن سب توں زیادہ ہڑتال اس قرارداد دی جمہوری تے انقلابی فطرت اے۔ ایہ قرار داد 1937 دے انتخابات وچ مسلم لیگ دی دھڑکن دے بعد سامنے آئی سی جتھے اس نے صرف کچھ نشستاں حاصل کيتیاں جو سندھ ، پنجاب ، بنگال ، بلوچستان تے صوبہ سرحد دے مسلماناں دے لئی مخصوص سن تے 6 سال دے اندر اس نے زبردست کامیابی توں پورے منظر نوں تبدیل کردتا۔ مسلم لیگ نے 1946 دے انتخابات وچ (مسلماناں دے لئی مختص 496 وچوں 425 نشستاں) جو لیگ پاکستان دی ریاست بنانے دے پلیٹ فارم اُتے دوڑدی سی۔ لاہور دی قرارداد دی منظوری توں پیدا ہونے والی رفتار نے دراصل مسلماناں نوں اک بہت وڈی حمایت حاصل کرنے تے برصغیر دے مسلماناں نوں آزاد ریاست پاکستان دے مطالبے دے لئی جلسہ کرنے دی اجازت دی۔
تیسرا ، لاہور قرارداد وچ مبینہ طور اُتے ریاستاں وچ شامل کیتے جانے والے علاقےآں دے بارے وچ واضح اے۔ بیورلی نکولس دے اس سوال دے جواب وچ کہ پاکستان نوں تفصیل توں کیوں نئيں بیان کیتا گیا ، جناح نے جواب دتا ، "تمام تفصیلات مستقبل اُتے چھڈ دتیاں گئیاں تے مستقبل اکثر قابل تعریف ثالث ہُندا اے۔ ایہ کسی وی آدمی دی پیشگی فراہمی دی طاقت توں بالاتر اے۔ بلیو پرنٹ جس وچ ہر تفصیل طے ہُندی اے۔ " غیر یقینی صورتحال دے عناصر تے ہیرا پھیری دی طاقت توں فائدہ اٹھانے دے لئی قرارداد نوں جان بجھ کر مبہم رکھیا گیا سی۔ اس نے لیگ دے ذریعہ مقرر کردہ مرئی مقصد نوں نشانہ بنانے توں کانگریس نوں وی ہٹادتا۔ مسلم لیگ نے جان بجھ کر زیادہ توں زیادہ مسلم اکثریتی علاقےآں نوں حاصل کرنے دے لئی ایہ معاملہ مبہم چھڈ دتا ، جس وچ کچھ مسلم اقليتی صوبےآں وچ شامل نيں۔
چوتھا ، عام طور اُتے اک سوال ایہ پُچھیا جاندا اے کہ قرارداد پاکستان وچ لفظ پاکستان دا تذکرہ کیوں نئيں کیتا گیا سی تے کشمیر جداں شاہی اعدادوشمار دا کوئی حوالہ کیوں نئيں اے۔
پاکستان دا لفظ جو کہ چودھری رحمت علی نے تشکیل دتا سی اس دا استعمال مخصوص سیاق و سباق وچ کیہ گیا سی جس وچ انہاں نے بنگال تے آسام دے نظریہ تجویز کیتا سی کہ اوہ بنگلہ اسلام دی اک وکھ مسلم ریاست تشکیل دتیاں لاہور قرارداد نے شمال مغربی تے مشرقی ہندوستان دونے علاقےآں دی نشاندہی کيتی۔ قرارداد وچ آبادی دے تبادلے دی حمایت نئيں کيتی گئی۔ اس لفظ دا استعمال اس لئی نئيں کیتا گیا سی کہ اس توں پان اسلامیت دا تاثر مل سکے تے انگریزاں نوں ڈرانے تے ہندو پروپیگنڈے نوں اکسایا جاسکے۔ لیکن جدوں ہندو پریس نے لاہور دی قرارداد نوں پاکستان دا مطالبہ سمجھیا تاں قائد نے بغیر کسی ہچکچاہٹ دے اس دا مالک بنادتا۔ لیگ دے مدراس اجلاس وچ 1941 وچ مسلم لیگ دے مقصد دے طور اُتے باقاعدہ طور اُتے پاکستان ڈیمانڈ نوں اپنایا گیا۔
جتھے تک شاہی ریاستاں دے حوالے توں کوئی حوالہ دتا جائے ، اوہ برطانوی ہندوستان دے آئینی دائرہ اختیار وچ نئيں پئے تے لیگ دی دلچسپی کشمیر تک ہی محدود رہی جس دا حتمی انجام برطانوی ہندوستان وچ لیگ دی طاقت اُتے منحصر اے۔ ہور اہم امور ایہ سن ، قرارداد وچ شریعت دی حکمرانی کيتی بنیاد اُتے کسی اسلامی ریاست دا ذکر نئيں کیتا گیا۔ تے اس نے علاقائی ایڈجسٹمنٹ دا تصور وی کیتا۔