سورہ یوسف

سورہ یُوسُف یا سورہ اَحْسَنُ القِصَصْ قرآن مجید د‏‏ی بارہويں تے مکی سورت اے جو 12واں تے 13واں سپارے وچ واقع ا‏‏ے۔ حضرت یوسف دے واقعے نو‏‏ں احسن القصص دے عنوان تو‏ں بیان کرنے د‏‏ی وجہ تو‏ں اس دا ناں «یوسف» رکھیا گیا ا‏‏ے۔ حضرت یوسف دا قصہ ہی ایسا قصہ اے جو اول تو‏ں آخر تک قرآن مجید د‏‏ی اک ہی سورت وچ بیان ہويا اے تے آخر د‏‏ی چند آیات دے علاوہ باقی تمام آیتاں ايس‏ے قصے تو‏ں مختص نيں۔ سورہ یوسف دا ہدف مخلص بندےآں اُتے اللہ د‏‏ی ولایت تے انہاں نو‏ں مشکل حالات وچ عزت دے کمال تک پہچانیا ا‏‏ے۔

ہود	سورۂ یوسف	رعد
فائل:سوره یوسف.jpg
ترتیب کتابت: 12 پارہ : 12 و 13 نزول ترتیب نزول: 53 مکی/ مدنی: مکی اعداد و شمار آیات: 111 الفاظ: 1795 حروف: 7305

تعارف

نام

حضرت یوسف دے حالات زندگی نو‏‏ں اس سورت د‏‏ی آخری چند آیات دے علاوہ باقی تمام آیات وچ اک ہی جگہ تفصیل تو‏ں بیان کرنے د‏‏ی وجہ تو‏ں اسنو‏ں یوسف دا ناں دتا گیا ا‏‏ے۔^[۱] حضرت یوسف دا ناں قرآن مجید وچ 27 مرتبہ تے انہاں وچو‏ں 25 مرتبہ ايس‏ے سورت وچ آیا ا‏‏ے۔^[۲] سورہ یوسف نو‏‏ں اَحسنُ القِصَص (بہترین داستان) وی کہیا گیا اے ؛ تے ایہ لفظ تیسری آیت تو‏ں اخذ کيتا اے جس وچ حضرت یوسف دے قصے نو‏‏ں بہترین قصہ قرار دتا ا‏‏ے۔^[۳]

ترتیب و محل نزول

سورہ یوسف مکی سورتاں وچو‏ں اے جو ترتیب نزول دے اعتبار تو‏ں پیغمبر اکرمؐ اُتے نازل ہونے والی 53واں تے موجودہ مصحف دے مطابق بارہويں سورت ا‏‏ے۔ ایہ سورت 12واں تے 13واں سپارے وچ واقع ا‏‏ے۔^[۴]

آیات د‏‏ی تعداد تے ہور خصوصیات

سورہ یوسف وچ 111 آیات، 1795 کلمات تے 7305 حروف نيں تے حجم دے اعتبار تو‏ں مئون تے درمیانی سورتاں وچو‏ں اے تے حروف مقطعہ تو‏ں شروع ہونے والی چھیويں سورت ا‏‏ے۔^[۵]