Świadczenie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Świadczenie – zachowanie się dłużnika zgodne z treścią zobowiązania zadośćczyniące godnemu ochrony interesowi wierzyciela.
Świadczenie może polegać na działaniu (czynność faktyczna lub prawna) lub na zaniechaniu.
Tradycyjnie w piśmiennictwie prawniczym przyjmuje się, że świadczenie może polegać na:
- dare – daniu czegoś,
- facere – czynieniu czegoś,
- non facere – nieczynieniu czegoś,
- pati – znoszeniu czegoś.