Loading AI tools
gatunek gryzonia Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ślepiec podolski[7] (Spalax zemni) – gatunek ssaka z podrodziny ślepców (Spalacinae) w obrębie rodziny ślepcowatych (Spalacidae); według IUCN jest narażony na wyginięcie[6].
Spalax zemni[1] | |||
(Erxleben, 1777) | |||
Czaszka | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
ślepiec podolski | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[6] | |||
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1777 roku niemiecki przyrodnik Johann Christian Polycarp Erxleben nadając mu nazwę Glis zemni[2]. Holotyp pochodził z obwodu tarnopolskiego, na Ukrainie[8].
Często określany jako S. polonicus lub S. podolicus, ale zemni jest najstarszą dostępną nazwą[9]. Obejmuje formę kopalną S. diluvii[9]. Tworzy grupę siostrzaną z S. arenarius[9]. Bywał łączony ze ślepcem stepowym (Spalax microphthalmus), ale obecnie jest uznawany za osobny gatunek. Garnitur chromosomowy tego zwierzęcia tworzy 31 par (2n=62) chromosomów (FN=124)[8]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[9].
Ślepiec podolski występuje endemicznie w Ukrainie[11][9] od granicy polskiej na zachodzie do Dniepru na wschodzie i do granicy mołdawskiej na południu[6][8]. Ma rozległy obszar występowania, który jest jednak wybitnie nieciągły. Występuje przede wszystkim na dziewiczych stepach, ale także na obrzeżach dróg, lasów, na polach i na opuszczonych strzelnicach wojskowych. Nie unika gleb piaszczystych[6].
Długość ciała (bez ogona) 200–310 mm, ogona niewidoczny; masa ciała 370–570 g[11].
Jak inne ślepcowate, ślepiec podolski prowadzi podziemny tryb życia. Jego zwyczaje żywieniowe nie są dobrze zbadane, ale w południowej i południowo-wschodniej części zasięgu stwierdzono, że zjada podziemne części lucerny, cykorii, powojowatych, ślazowatych i siewki drzew (np. dębu i morwy). Rozród i ekologia nie są zbadane[6].
Nie wiadomo, jak liczny jest ślepiec podolski, ale od końca XIX wieku jest uznawany za gatunek rzadki na całym obszarze występowania. Jest to związane z zanikiem siedlisk stepowych, które są przeznaczane pod uprawy i zabudowywane. Gęstość populacji w optymalnych siedliskach to 1 do 8 osobników na hektar. Nie występuje w obszarach chronionych, z możliwym wyjątkiem Parku Narodowego „Podolskie Towtry”. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje ślepca podolskiego za gatunek narażony na wyginięcie, jest on także wpisany do czerwonej księgi gatunków zagrożonych Ukrainy[6].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.