Sto lat samotności (hiszp. Cien años de soledad) – powieść kolumbijskiego pisarza Gabriela Garcii Márqueza, uważana za arcydzieło literatury iberoamerykańskiej

książkowej w 1970. Najbardziej znaną powieścią Garcíi Márqueza jest Sto lat samotności (Cien años de soledad) z 1967. Utwór ten przedstawiając sagę rodu

między tym miastem a fikcyjną miejscowością Macondo z jego powieści Sto lat samotności. 25 czerwca 2006 odbyło się referendum w sprawie zmiany nazwy miasta

Odkrywa wtedy na nowo dawnego narzeczonego i kocha już nie wspomnienie dawnych lat, ale człowieka, który pomaga jej znieść wdowieństwo i wejść ze spokojem w

2005 roku debiutanckiego albumu Megalomania. Płytę promowały single Sto lat samotności (wraz z teledyskiem), Pomiędzy złem a dobrem oraz To nie ty. Następstwem

syn=11198 myśleć=11072 czasami=11037 wszędzie=10946 odpowiedź=10940 obraz=10925 sto=10916 krok=10893 rok=10862 statek=10817 żyć=10813 ledwie=10807 postać=10639

Sto lat samotności (hiszp. Cien años de soledad) – powieść Gabriela García Márqueza z 1967 roku; tłumaczenie – Kalina Wojciechowska i Grażyna Grudzińska

jaką wymyślono, żeby drwić z ludzi. Autor: Gabriel García Márquez, Sto lat samotności Pieniądze to plugastwo, zabawka dla kobiet albo dobre dla tych zafajdanych

Dożywocie, Mond. Przeczytasz sobie Sto lat samotności. Źródło: odcinek 12, Słowo honoru Zobacz też: Sto lat samotności Mamy czas, jesteśmy oficerami policji

następne dziewięćdziesiąt lat.  Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Sto lat samotności. (hiszp. Cien años de soledad;

klasą a literatura wagonem bagażowym”. Autor: Gabriel García Márquez, Sto lat samotności Przeciwko wadom w literaturze smak obrażającym, nie masz skuteczniejszej