żydowski pisarz Z Wikiquote, wolnego zbiornika cytatów
Szymon An-ski (właśc. Szlojme Zajnwel Rapoport; 1863–1920) – żydowski pisarz, publicysta i badacz folkloru, działacz Bundu.
Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Dybuk (dramat).
Każde grzeszne stworzenie ma w sobie iskrę świętości.
Alc, wos Got hot baszafn, hot in zich a funk fun hejlikejt… (jid.)
Postać: Chonen
Źródło: Między dwoma światami. Dybuk, w: Włodzimierz Herman, Mój dybuk. W poszukiwaniu tożsamości: drogi, bezdroża, dygresje, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2017, ISBN 978-83-7383-850-5, akt 1, s. 36.
Bracia i siostry od znoju, co wre, Wszyscy, co żeście rozproszyli się, – Razem! Razem! Sztandar już tkwi. Gniewnie łopocze czerwony od krwi! Przysięga! Przysięga, po kres naszych dni!
Niebo i ziemia nas teraz wysłuchają, Gwiazdy świetliste świadkami być mają. Przysięga naszej krwi! Przysięga naszych łez! Przysięgamy! Przysięgamy! Po życia kres!
Przysięgamy wierność bez granic „Bundowi”. Jedynie on zrzucić może z nas okowy. Czerwony sztandar wysoko już tkwi. Gniewnie łopocze czerwony od krwi! To Przysięga! Przysięga, po kres naszych dni!
Brider un szwester fun arbet un nojt, Ale, wos zajnen cezejt un ceszprejt, – Cuzamen! cuzamen! Di fon, zi iz grejt. Zi flatert fun corn, fun blut iz zi rojt! A szwue! A szwue ojf lebn un tojt!
Himl un erd weln undz ojshern, Ejdes wet zajn di lichtike sztern, A szwue fun blut un a szwue fun trern! Mir szwern! Mir szwern! Mir szwern!
Mir szwern a trajhejt on grenecn cum „Bund”. Nor er ken di szklafn bafrajen acind. Di fon di rojte iz hojch un brejt; Zi flatert fun corn, fun blut iz zi rojt! A szwue! A szwue ojf lebn un tojt! (jid.)
Będąc zdecydowanym i aktywnym zwolennikiem edukacji i sekularyzacji Żydów, starał się jednak ze wszystkich sił dokumentować i zachowywać pamięć o świecie, który zaczynał już w jego czasach powoli zanikać, a więc o świecie żydowskości, jidyszkajt.
Pisze teraz po rosyjsku pod pseudonimem o polskim brzmieniu An-ski, którego będzie używać do końca życia, również publikując później w jidysz. Do tego języka ma jak na razie stosunek sceptyczny, chociaż włada nim doskonale. Na tym tle jest skonfliktowany z Szolemem Alejchemem, którego uważa za pisarza zacofanego i reakcyjnego.
Wiemy, że An-ski też nie był religijny, miał wyraźne przekonania socjalistyczne, był długoletnim członkiem i współpracownikiem lewicowej, socjalistycznej partii żydowskiej Bund. Religijność postaci Dybuka jest tylko ich kostiumem. Na kanwie legendy o dybuku autor napisał sztukę o wiecznej, nieśmiertelnej miłości, którą uniemożliwiła nierówność społeczna i która przede wszystkim dlatego przeobraża się w obsesję.