Elżbieta I Tudor

Elżbieta I Tudor (1533–1603) – królowa Anglii.

Anglicy są już mną zmęczeni, tak jak ja jestem zmęczona nimi.
- Opis: wypowiadane do dam dworu w końcowym okresie swego życia
- Źródło: dr Dariusz Skorupa, Elżbieta I Wielka w: Tudorowie i Stuartowie (tom 2. serii Dynastie Europy), Biblioteka Gazety Wyborczej, 2010, ISBN 97883268008525, s. 55.

Kiedy przyjdzie co do czego, uczynię, jak Bóg mi wskaże.
- Opis: kiedy książę Somerset (Edward Seymour) spytał ją, czy gdyby rada się zgodziła, wyszłaby za mąż za Thomasa Seymoura, to Elżbieta (ok. 15 lat) właśnie tak odpowiedziała.
- Źródło: David Starkey, Elżbieta I. Walka o tron

Mogłoby to być uznane za moją prostoduszność, że przez całe moje panowanie nie starałam się powiększyć moich posiadłości; bo nadarzała mi się sposobność, by to uczynić (…). A muszę powiedzieć, że nigdy nie było moim zamysłem najechać mojego sąsiada czy przywłaszczyć sobie coś. Wystarczy mi, że panuję nad swoim i rządzę jak władca sprawiedliwy.
- Opis: fragment wygłoszonej w parlamencie jednej z ostatnich mów Elżbiety I.
- Źródło: Tudorowie i Stuartowie (tom 2. serii Dynastie Europy), op. cit., s. 68.

Moje własne doświadczenie uczy mnie nie lubować się w tych próżnych rozkoszach bardziej, niż rozum pragnąłby; a ponadto nie rozkoszować się rzeczami niepewnymi, które mogłyby się zdawać pożyteczne.
- Opis: z mowy Elżbiety przesłanej Johnowi Haringtonowi.
- Źródło: Stanisław Grzybowski, Elżbieta Wielka, Wrocław 1984

Niech drżą tyrani! Zawsze zachowywałam się tak, że po Bogu swojej największej siły upatrywałam w lojalnych sercach i dobrej woli moich poddanych. Dlatego teraz przybywam między was nie dla rekreacji czy ćwiczenia, lecz z postanowieniem, by w gorączce bitwy żyć lub zginąć pośród was, by dla mojego Boga, mojego królestwa i mojego ludu złożyć własny honor i krew, a choćby i moje prochy. (…) Wiem, że ciało mam słabej i wątłej kobiety; ale serce króla, i to króla Anglii, i uważam za niegodne, by Parma lub Hiszpania, czy jakikolwiek książę Europy śmiał wtargnąć w granice mego królestwa. (…) sama podejmę oręż, sama będę waszym generałem i sędzią i sama nagrodzę wszystkie wasze zasługi w polu.
- Opis: przemówienie do angielskich żołnierzy w 1587 podczas wojny morskiej z Hiszpanią.
- Źródło: Dariusz Skorupa, Elżbieta I Wielka w: Tudorowie i Stuartowie (tom 2. serii Dynastie Europy), op. cit., s. 53–54.

Pragnę żyć i panować tylko tak długo, jak długo moje życie i panowanie będzie dla waszego dobra. A choć mieliście i możecie jeszcze mieć wielu potężniejszych i mądrzejszych władców zasiadających na tym tronie, to nigdy nie mieliście i nie będziecie mieli władcy bardziej troskliwego i miłującego.
- Opis: podsumowanie swych rządów złożone w 1601.
- Źródło: Dariusz Skorupa, Elżbieta I Wielka w: Tudorowie i Stuartowie (tom 2. serii Dynastie Europy), op. cit., s. 54.

Skrócę cię o głowę.
- I will make you shorter by a head. (ang.)
- Opis: Elżbieta I do Marii Stuart, 1587.

Władcy nie mogą lubić swych dzieci; tych, którzy winni po nich nastąpić.
- Opis: Elżbieta do ambasadora Marii Stuart, 1561.
- Źródło: Elżbieta Wielka, biografia autorstwa Stanisława Grzybowskiego, Wrocław 1984

Właśnie odszedł najbardziej zabawny i najmniej inteligentny człowiek.
- Opis: po egzekucji Tomasza Seymoura.

Wszystkie moje posiadłości za [jeszcze] jedną chwilę [życia].
- All my possessions for a moment of time. (ang.)
- Opis: ostatnie słowa, 24 marca 1603.
- Źródło: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, Warszawa 1989, s. 26.

Wysłałam wilki, a nie pasterzy, aby rządziły Irlandią, bo nie zostawili mi [tam] niczego do rządzenia poza popiołami i trupami.
- Opis: kwitując działania militarne Anglików, którzy musieli angażować znaczne siły na Irlandii, gdzie w 1594 wybuchła wojna dziewięcioletnia
- Źródło: dr Dariusz Skorupa, Elżbieta I Wielka w: Tudorowie i Stuartowie (tom 2. serii Dynastie Europy), Biblioteka Gazety Wyborczej, 2010, ISBN 97883268008525, s. 54.

Zaprawdę, aby was zadowolić, połączyłam się już ślubem z jednym małżonkiem, a zwie się on Królestwem Anglii. (…) A nie łajcie mnie za nieszczęsny brak dzieci, bo wy wszyscy i wszyscy, ilu ich jest, Anglicy, dzięki którym jeśli mnie Bóg ich nie pozbawi (czego uchowaj Boże), nie mogę bez zniewagi uznana być za niepłodną… A dla mnie to będzie pełnym zadowoleniem, zarówno dla pamięci mojego imienia, jak również dla mojej chwały, jeśli, gdy oddam moje ostatnie tchnienie, wyryte będzie na marmurze mojego grobu: Tu leży Elżbieta, która rządziła jako dziewica i zmarła jako dziewica.
- Opis: z mowy do delegacji obu izb Parlamentu w sprawie wyboru małżonka, 6 lutego 1559.
- Źródło: Elżbieta Wielka, biografia autorstwa Stanisława Grzybowskiego, Wrocław 1984

Zbyt wielu doradców to niezgoda i zamieszanie, zamiast dobrej porady.
- Opis: do rady koronnej na pierwszym posiedzeniu zwołanym przez nią w Hatfield.

Zobacz zbiór multimediów na Wikimedia Commons:
Elżbieta I Tudor

Królowa Elżbieta jest największym monarchą angielskim, a być może największym monarchą czasów nowożytnych. W dobie wyjątkowo długich i krwawych wojen jej imię zdobyło szacunek za granicą bez rozlewu krwi i bez niepotrzebnych wydatków ze skarbu państwa; ponadto w czasach wielkiego fermentu politycznego Elżbieta sprawowała w kraju władzę absolutną, zachowując zarazem miłość ludu. Zyskała chwałę bez podbojów i nieograniczoną władzę bez nienawiści.
- Autor: lord John Russell, The English Government and Constitution
- Źródło: Deborah G. Felder, 100 kobiet, które miały największy wpływ na dzieje ludzkości, tłum. Maciej Świerkocki, wyd. Świat Książki, Warszawa 1998, ISBN 8371296665, s. 63.

Królowa Elżbieta zwana była Królową Dziewicą albo Naszą Dobrą Królową, bo taka właśnie była. Była to najbardziej inteligentna kobieta swoich czasów i potrafiła odrzucać oświadczyny w dziewięciu różnych językach. Nie zrozumcie mnie źle – ona uwielbiała, kiedy proszono ją o rękę, ale z każdym kandydatem było coś nie ten tego. Poza tym Elżbieta chciała, by kochano ją za to, jaka jest, a nie za to, kim jest. W owych czasach taka koncepcja po prostu nie mieściła się ludziom w głowach.
- Autor: Will Cuppy, Życie i upadek prawie wszystkich, tłum. i wstęp Wojciech Tyszka, Wydawnictwo Książkowe Twój Styl, Warszawa 2005, ISBN 8371634099, s. 214.

O Elżbiecie I Tudor