Jest tak niewielu patriotów, którzy potrafią zginąć za swój kraj, wszystko jest egoizmem, jacy to smutni założyciele republiki!
Źródło: Rodney Castleden, Krwawi mordercy, maniacy szaleni i nienawistni – od starożytności do czasów współczesnych. Część I – zabójstwa polityczne, truciciele i trucicielki, szaleńcy, tłum. Olga Kaczmarek, wyd. Bellona, Warszawa 2008, ISBN 9788311112544, s. 183.
Nawet kobieta ze wsi jest zdolna do stanowczości.
Źródło: Rodney Castleden, Krwawi mordercy, maniacy szaleni i nienawistni – od starożytności do czasów współczesnych. Część I – zabójstwa polityczne, truciciele i trucicielki, szaleńcy, op. cit., s. 183.
Nie wiem, jak panu dziękować za pańską fatygę; mogę panu ofiarować jedynie ten pukiel. Niech pan go zatrzyma na pamiątkę po mnie.
Opis: do malarza Hauera, który próbował ją sportretować przed egzekucją, lecz nie dokończył dzieła wskutek wejścia kata, który musiał zabrać kobietę na jej egzekucję
Źródło: Isabelle Bricard, Leksykon śmierci wielkich ludzi, tłum. Anita i Krzysztof Staroniowie, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1998, ISBN 8305129713, s. 118.
O wy, nieszczęśliwi republikanie! Kobieta musi wskazać wam drogę do zaszczytnego działania! Cieszę się, że dałeś życie córce, która wie, jak szlachetnie umrzeć… Wybacz mi, że nie pytając Ciebie, zadysponowałam swoim życiem.
Opis: fragment listu zaadresowanego do ojca.
Źródło: Kronika kobiet pod red. Mariana B. Michalika, wyd. Kronika-Marian B. Michalik, Warszawa 1993, ISBN 8390033100, s. 317.
Proszę pozwolić, że popatrzę, nigdy gilotyny nie widziałam. Mam więc prawo być ciekawa.
Opis: gdy słynny kat Sanson chciał z litości zaoszczędzić jej widoku gilotyny, zasłaniając ją swoim ciałem.
Opis: o swej ofierze na procesie za jej zamordowanie.
Źródło: Isabelle Bricard, Leksykon śmierci wielkich ludzi, op. cit., s. 118.
Tylko w Paryżu ludzie podziwiają Marata. Na prowincji uważa się go za potwora.
Źródło: Rodney Castleden, Krwawi mordercy, maniacy szaleni i nienawistni – od starożytności do czasów współczesnych. Część I – zabójstwa polityczne, truciciele i trucicielki, szaleńcy, op. cit., s. 183.
Jej piękna twarz była tak spokojna, że można by pomyśleć, że to posąg. Za nią małe dziewczynki trzymały się za ręce, tańcząc. Przez osiem dni byłem zakochany w Charlotte Corday.
Opis: świadectwo jednego z obserwatorów egzekucji Charlotte Corday.
Źródło: Rodney Castleden, Krwawi mordercy, maniacy szaleni i nienawistni – od starożytności do czasów współczesnych. Część I – zabójstwa polityczne, truciciele i trucicielki, szaleńcy, op. cit., s. 183.
Patrzcie! Oto większa, niż Brutus!
Autor: Adam Lux (1765–1793), rewolucjonista
Opis: podczas egzekucji Corday (po egzekucji Lux spoliczkował głowę Corday i pokazał ją tłumowi).
Wciągnięta w wir rewolucji, Charlotte była coraz bardziej zaangażowana w ideę republikańską. Uważała się za wyznawczynię oświeconych idei tego czasu, choć zaledwie kilka lat wcześniej była monarchistką. Była wstrząśnięta podsunięciami rządu wobec żyrondystów, którzy znaleźli schronienie w Caen. Charlotte Corday popierała żyrondystów, którzy mieli bardziej umiarkowane poglądy niż ekstremiści, tacy jak Robespierre czy Marat. W obliczu prześladowań umiarkowanych żyrondystów wydawało jej się, że nakreślona przez nich wizja republiki nigdy nie zostanie wcielona w życie. Szczególnie Marata, który codziennie domagał się nowych głów, obwiniała o nieszczęścia ludu. Postanowiła, że to ona musi się go pozbyć – było to poczucie misji, zupełnie nietypowe dla osiemnastowiecznej kobiety.
Autor: Rodney Castleden, Krwawi mordercy, maniacy szaleni i nienawistni – od starożytności do czasów współczesnych. Część I – zabójstwa polityczne, truciciele i trucicielki, szaleńcy, op. cit., s. 182.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.