polski pianista Z Wikiquote, wolnego zbiornika cytatów
Artur Rubinstein (1887–1982) – polski pianista pochodzenia żydowskiego.
Byłem jednym z pięciu, którzy dostąpili tego zaszczytu. Trzech profesorów innych uniwersytetów, nieznanych obecnym, otrzymało chłodny aplauz, mnie zgotowano piękną owację, po mnie przyjmował swój tytuł pewien młody człowiek, witany okrzykami entuzjazmu wszystkich zebranych kobiet. Gdy spytałem sąsiada, czym zasłużył sobie na ten entuzjazm, ów odparł spokojnie: Wynalazł pigułkę antykoncepcyjną.
Opis: o ceremonii przyznania tytułu doktora honoris causa Uniwersytetu Columbia w Nowym Jorku.
Źródło: Janusz Ekiert, Czy wiesz? Zagadki muzyczne, Warszawa 1995, wyd. Alfa, s. 62.
Jeśli opuszczę dzień [ćwiczeń], czuję to natychmiast. Jeżeli dwa, czują to moje palce. A jeżeli trzy dni, czuje to publiczność.
Źródło: Przemysław Słowiński, Sławni ludzie w anegdocie, Videograf II, Katowice 2009, ISBN 9788371837272.
Nie można mówić o równości w sytuacji, kiedy dojrzałość jest dla mężczyzny komplementem, a dla kobiety obelgą.
Opis: odpowiedź na pytanie, gdzie właściwie mieszka.
Źródło: Janusz Ekiert, Czy wiesz? Zagadki muzyczne, Warszawa 1995, wyd. Alfa, s. 62.
W tej sali, w której zebrały się wielkie narody, aby uczynić ten świat lepszym, nie widzę flagi Polski, za którą toczono tę okrutną wojnę. A więc teraz zagram polski hymn narodowy.
Opis: podczas uroczystości podpisania Karty Narodów Zjednoczonych, wobec braku polskiej flagi, wyraził oburzenie i zagrał Mazurka Dąbrowskiego, San Francisco, USA, 26 czerwca 1945.