Dialog należałoby rozpocząć od rozmowy z samym sobą, od uznania swoich wad, zalet, pogodzenia się z samym sobą i uznania własnych potrzeb. Dopiero potem można prowadzić dialog z innymi.
Jeżeli chce się coś zmienić w otoczeniu, trzeba skupić się na sobie i zacząć od siebie. Takie pogodzenie się z samym sobą zmienia postrzeganie nas przez innych. Można przestać być dla nich wrogiem, a stać się wzorem.
Źródło: „Zwierciadło” nr 7/1929, lipiec 2007
To nie są obrazy dokumentalne – nie przedstawiają wydarzeń, tylko stany psychiczne. Coraz bliższa jest mi tradycja surrealistyczna.