Bruzdogłowiec szeroki – gatunek tasiemca pasożytującego u człowieka, wywołującego chorobę zwaną difylobotriozą. Tasiemce znane były ludziom od stuleci, ale dopiero postęp w naukach biologicznych w epoce Renesansu pozwolił na stwierdzenie, że człowieka zarażają różne gatunki tych robaków. Od opisania bruzdogłowca szerokiego jako odrębnego gatunku tasiemca w 1819 roku przez Bremsera do całkowitego poznania skomplikowanego cyklu życiowego pasożyta, w czym mieli udział dwaj polscy parazytolodzy: Konstanty Janicki i Felix Rosen, minęło sto lat. Poniżej przedstawiono zarys historii badań nad bruzdogłowcem szerokim i dyfilobotriozą.