Bitwa pod Rosieniami – bitwa pancerna stoczona w dniach 23–27 czerwca 1941 roku pomiędzy jednostkami niemieckiej 4 Grupy Pancernej dowodzonej przez gen. Ericha Hoepnera oraz jednostkami radzieckiego 3 Korpusu Zmechanizowanego dowodzonego przez gen. mjra Aleksieja Kurkina i jednostkami 12 Korpusu Zmechanizowanego dowodzonego przez gen. mjra Nikołaja Szestopałowa na terenie okupowanej Litwy, 75 km na północny zachód od Kowna. Bitwa została przeprowadzona przez dowódcę Frontu Północno-Zachodniego gen. Kuzniecowa jako próba związania i zniszczenia niemieckich wojsk, które sforsowały rzekę Niemen. Rezultatem bitwy było kompletne zniszczenie radzieckich jednostek pancernych należących do Frontu Północno-Zachodniego, co otworzyło drogę dalszej ofensywie niemieckiej w celu sforsowania rzeki Dźwina. Była to jedna z najważniejszych bitew pierwszych dni operacji Barbarossa znanych w radzieckiej historiografii jako Obronne Bitwy Graniczne jako część większej Nadbałtyckiej Strategicznej Operacji Obronnej.