Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karabinek–granatnik wz. 1960 – polska wersja AK przystosowana do wystrzeliwania granatów nasadkowych F-1N-60, PGN-60, KGN, DGN i CGN[2].
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Rodzaj | |
Historia | |
Prototypy | |
Produkcja |
ok. 1960 – ? |
Dane techniczne | |
Kaliber |
7,62 mm |
Nabój | |
Magazynek |
10, 30 nab. |
Wymiary | |
Długość |
1075 mm[1] |
Długość lufy |
415 mm[1] |
Długość linii celowniczej |
660 mm[1] |
Masa | |
broni |
4,65 kg (wz. 1960 z pustym magazynkiem) |
wyposażenia dodatkowego |
0,24 kg (pusty magazynek 10–nabojowy) |
Inne | |
Prędkość pocz. pocisku |
715 m/s (7,62 mm)[1] |
Energia pocz. pocisku |
2019 J (7,62 mm) |
Szybkostrzelność teoretyczna |
600 strz./min (7,62 mm)[1] |
Szybkostrzelność praktyczna |
40–100 strz./min (7,62 mm) |
Pod koniec lat 50. XX wieku postanowiono wzmocnić siłę ognia drużyny piechoty przez wprowadzenie na uzbrojenie granatów nasadkowych i przeznaczonego do ich wystrzeliwania granatnika nasadkowego. Ponieważ standardowa broń piechoty, czyli karabinek AK, nie posiadała możliwości wystrzeliwania takich granatów, postanowiono opracować specjalną wersję karabinka–granatnika. Zespołem opracowującym modyfikację kierowali Leon Chodkiewicz i Stanisław Dwojak[2]. Polegała ona na dodaniu regulatora gazowego i zmianie konstrukcji zatrzasku pokrywy zamkowej (typowy zatrzask nie był w stanie zapobiec odłączeniu pokrywy w trakcie strzelania granatami). Na kolbie pojawiły się zaczepy do mocowania gumowego amortyzatora, a na lufie zamocowano nasadkę do miotania granatów[2]. Jej demontaż był możliwy przy pomocy klucza. Wprowadzono także krótki (pojemność 10 naboi) magazynek[2]. Do wystrzeliwania granatów stosowano specjalną wersję naboi 7,62 × 39 mm wz. 43, czyli nabój UNM (od uniwersalny nabój miotający)[3] wz. 1943/60 (o konstrukcji identycznej z nabojem ślepym, ale z mocniejszym ładunkiem prochowym i wydłużoną szyjką łuski)[2]. Karabinek mógł mieć kolbę stałą lub składaną. Wersja z kolbą składaną, skonstruowana dla wojsk powietrznodesantowych, została szybko wycofana z uzbrojenia (zbyt mała sztywność i wytrzymałość kolby). Na początku lat 70. powstał karabinek–granatnik wz. 1960/72 w którym wprowadzono prostszy i tańszy celownik nasadkowy CN–70[4]. Posiadał on kolbę o konstrukcji podobnej do stałej, ale szybkoodłączalną i był przeznaczony dla wojsk powietrznodesantowych[4].
Poza ludowym Wojskiem Polskim kbkg wz. 1960 był używany przez Wietkong, a także członków formacji palestyńskich.
Działanie karabinu podczas strzelania amunicją 7,62 × 39 mm wz. 43 (regulator gazowy w pozycji "O") identyczne jak AK. Przy strzelaniu granatami nasadkowymi używa się nabojów UNM wz. 1943/60 (regulator gazowy w pozycji "Z"). Przy tej pozycji regulatora gazowego mniejsza jest ilość gazów prochowych działających na tłok gazowy.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.