zanikać

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zaniknąć)

(1.1) stawać się niepostrzegalnym; (1.2) przestawać istnieć
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:: (1.1) czeznąć, kurczyć się, maleć, marnieć, niknąć, podupadać, słabnąć, ubywać, umykać, zacierać się, zamazywać się, zatracać się, zmniejszać się; (1.2) ginąć, niknąć, obumierać, przechodzić, przepadać, wymierać, zamierać, zawalić się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: rzecz. zanik mrz, zanikanie n, zaniknięcie n; czas. zaniknąć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:

angielski: (1.1) decline, die away, disappear, dwindle, evanesce, fade away, fade out, wane; (1.2) die, die out, disappear, dwine, lapse, vanish, wither
francuski: (1.1) décroître, évanouir, s'effacer; (1.2) disparaître
hiszpański: (1.1) desaparecer, extinguirse, perderse; (1.2) desaparecer, extinguirse, pasar
niemiecki: (1.1) aussetzen, schrumpfen, schwinden, verblassen, verhallen; (1.2) absterben
szwedzki: (1.1) avta, ebba ut, mattas, mattas av, tyna, tyna av, tyna bort, tvina, förtvina, dö ut, slockna, blekna, suddas ut, falna, bedarra, mojna; (1.2) försvinna, komma bort, dö ut, dö bort, tyna bort

zanikać (język polski)