verdikt

verdikt (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	verdikt	verdikty
dopełniacz	verdiktu	verdiktů
celownik	verdiktu	verdiktům
biernik	verdikt	verdikty
wołacz	verdikte	verdikty
miejscownik	verdiktu	verdiktech
narzędnik	verdiktem	verdikty

(1.1) werdykt

odmiana:

(1.1)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

verdikt (język estoński)

wymowa:

IPA: /verdikt/

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) praw. orzeczenie, werdykt, wyrok

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

verdikt (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) werdykt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: