utrwalić się

utrwalić (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. utrwalać)

(1.1) aspekt dokonany od: utrwalać

czasownik zwrotny dokonany utrwalić się (ndk. utrwalać się)

(2.1) aspekt dokonany od: utrwalać się

odmiana:

przykłady:

(1.1) Któż zdoła utrwalić me słowa, / potrafi je w księdze umieścić?^[1]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. utrwalacz mrz/mos, utrwalenie n, utrwalanie n

przym. trwały

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: utrwalać

(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: utrwalać się

• kaszubski: (1.1) ùtrwalëc, umòcnic; (2.1) ùtrwalëc sã, umòcnic sã

źródła:

1. Księga Hioba 19,23, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Władysław Borowski).