ustalenie

ustalenie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌustaˈlɛ̃ɲɛ], AS: [ustalẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	ustalenie
dopełniacz	ustalenia
celownik	ustaleniu
biernik	ustalenie
narzędnik	ustaleniem
miejscownik	ustaleniu
wołacz	ustalenie

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ustalenie	ustalenia
dopełniacz	ustalenia	ustaleń
celownik	ustaleniu	ustaleniom
biernik	ustalenie	ustalenia
narzędnik	ustaleniem	ustaleniami
miejscownik	ustaleniu	ustaleniach
wołacz	ustalenie	ustalenia

przypadek	liczba mnoga
mianownik	ustalenia
dopełniacz	ustaleń
celownik	ustaleniom
biernik	ustalenia
narzędnik	ustaleniami
miejscownik	ustaleniach
wołacz	ustalenia

(1.1) rzecz. odczas. od ustalić

(1.2) wynik ustalania, decyzja

(1.3) ustalenia: wynik stwierdzenia stanu faktycznego

odmiana:

(1.1) blm,

 

(1.2)

 

(1.3) blp;

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) decyzja

antonimy:

(1.1) nieustalenie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ustalić, ustalać

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) decision, agreement, establishment, settlement; (1.3) findings
• niemiecki: (1.2) Festlegung ż, Festsetzung ż, Bestimmung ż

źródła: