ułanbatorka

ułanbatorka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌuwãnbaˈtɔrka], AS: [uu̯ãnbatorka], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ułanbatorka	ułanbatorki
dopełniacz	ułanbatorki	ułanbatorek
celownik	ułanbatorce	ułanbatorkom
biernik	ułanbatorkę	ułanbatorki
narzędnik	ułanbatorką	ułanbatorkami
miejscownik	ułanbatorce	ułanbatorkach
wołacz	ułanbatorko	ułanbatorki

(1.1) mieszkanka Ułan Bator^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ułan Bator n/mrz

forma męska ułanbatorczyk mos

przym. ułanbatorski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: ułanbatorczyk

• słowacki: (1.1) Ulanbátarčanka ż

źródła:

1.  Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 30.