tron

Podobna pisownia: Troon • troon • tròn • trón • trȫn

tron (język polski)

tron (1.1)

wymowa:

IPA: [trɔ̃n], AS: [trõn], zjawiska fonetyczne: nazal.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tron	trony
dopełniacz	tronu	tronów
celownik	tronowi	tronom
biernik	tron	trony
narzędnik	tronem	tronami
miejscownik	tronie	tronach
wołacz	tronie	trony

(1.1) fotel lub podobny mebel przeznaczony dla monarchów lub hierarchów kościelnych; zob. też tron w Wikipedii

(1.2) przen. stanowisko monarchy w danym kraju

(1.3) teol. w lm: według klasyfikacji Pseudo-Dionizego Areopagity trzeci chór anielski; zob. też trony w Wikipedii

(1.4) żart. sedes, muszla klozetowa

odmiana:

(1.1-4)

 

przykłady:

(1.1) Król zasiadł na tronie i zamyślił się.

(1.2) W XV wieku tron Polski należał do Jagiellonów.

(1.3) Razem z tronami i cherubinami serafini przebywają przed Bogiem w światłości.

składnia:

kolokacje:

(1.1) siedzieć na tronie

(1.2) tron Polski / polski / Francji / francuski / … • objąć tron • wstąpić na tron • tron królewski / cesarski / papieski

synonimy:

(1.2) państwo, władztwo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. detronizacja ż, intronizacja ż, tronowanie n

czas. tronować ndk., detronizować ndk., intronizować ndk.

przym. tronowy

związki frazeologiczne:

sojusz ołtarza i tronu • tron Piotrowy

etymologia:

franc. trône < łac. thronus < gr. θρόνος (thrónos)^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) throne; (1.2) throne
• arabski: (1.1) عرش
• baskijski: (1.1) tronu, jargoi; (1.2) tronu
• białoruski: (1.1) прастол m
• chorwacki: (1.1) prijestolje n
• czeski: (1.1) trůn m
• duński: (1.1) trone w
• esperanto: (1.1) trono
• grenlandzki: (1.1) issiavissaarsuaq
• gudźarati: (1.1) ગાદી ż (gādī)
• hiszpański: (1.1) trono m; (1.2) trono m; (1.4) trono m
• interlingua: (1.1) throno
• kataloński: (1.1) tron m
• łaciński: (1.1) thronus m, sedes ż
• niemiecki: (1.1) Thron m
• nowogrecki: (1.1) θρόνος m; (1.2) θρόνος m
• portugalski: (1.1) trono m
• rosyjski: (1.1) престол m
• rumuński: (1.1) tron n
• słowacki: (1.1) trón m
• tybetański: (1.1) ཁྲི
• ukraiński: (1.1) трон m; (1.2) престол m, трон m
• włoski: (1.1) trono m; (1.2) trono m; (1.3) troni lm m

źródła:

1. Hasło „tron” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.

tron (język chorwacki)

tron (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) tron

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) prijestol, prijestolje

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tron (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) tron

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. trono

czas. troni, detronigi, surtronigi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tron (język kataloński)

tron (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈtɾɔn]

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) tron

odmiana:

(1.1) lp tron; lm trons

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tron (język rumuński)

tron (1.1)

wymowa:

IPA: /tron/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

przypadek	forma	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M. / B.	nieokreślona	un tron	niște tronuri
	określona	tronul	tronurile
D. / C.	nieokreślona	unui tron	unor tronuri
	określona	tronul	tronurile

(1.1) tron

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. trône

uwagi:

źródła: