- wymowa:
- IPA: [ʃpak], AS: [špak]
- ?/i
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) ornit. niewielki i ciemny, prawie czarny ptak; zob. też szpak w Wikipedii
- (1.2) hipol. koń o maści ciemnosiwej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
Zamknij
- (2.1) gw. (Mazury) słonina[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
- przykłady:
- (1.1) Piszczą żałośnie w trzcinach szpaki, kraczą kurki wodne, pogwizdują bekasy, huczą bąki, kwakają ukryte stada kaczek, smutnie pośpiewują rybitwy; rytmicznie wyrzucając do lotu skrzydła kołyszą się kulony, srokosze kują żelazo na gałązkach olszyn, a wysoko na gałęziach sosen edukują swe dzieci, obrzydliwie wrzeszcząc, wrony-matki[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) skworc, szkworc, szpok
- (2.1) gw. (Mazury) okrasa[3]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szpakowatość ż, szpakowacizna ż, szpakowate nmos
- zdrobn. szpaczek m
- czas. szpakowacieć ndk.
- przym. szpakowaty, szpaczy
- związki frazeologiczne:
- patrzeć jak szpak w telewizor • starego szpaka nie zwabisz na plewy • szpakami karmiony
- etymologia:
- (1.1) niem. Spatz < swn. sparo
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
- tłumaczenia:
- (2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: słonina
- źródła:
W zapusty, zapisała Anna Szyfer, w: Z gwary warmińskiej i mazurskiej, „Poradnik Językowy” nr 3/1954, s. 35.
Obrzędy i zwyczaje na Mazurach, zapisała Alina Ścieborzanka, w: Z gwary warmińskiej i mazurskiej, „Poradnik Językowy” nr 2/1952, s. 29.