ryczka

ryczka (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gw. (Górny Śląsk)^[1] reg. (Poznań)^[2] stołek, taboret

odmiana:

przykłady:

(1.1) W antrejce na ryczce stoją bumsy w tytce.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ryk m

czas. ryczeć

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Rückhalt^[1], niem. Ritsche^[3]

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: stołek, taboret

źródła:

1. Barbara i Adam Podgórscy, Słownik gwar śląskich, Wydawnictwo KOS, Katowice 2008, ISBN 978-83-60528-54-9, s. 249.
2.  Hasło „ryczka” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.
3. Anna Piotrowicz, Małgorzata Witaszek-Samborska, O żywotności zapożyczeń niemieckich w gwarze miejskiej Poznania, w: Gwary dziś. 7. Rocznik poświęcony dialektologii słowiańskiej, Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań 2015, s. 212.