przysłona

przysłona (język polski)

przysłona (1.1) na oknie

przysłona (1.2)

wymowa:

IPA: [pʃɨˈswɔ̃na], AS: [pšysu̯õna], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przysłona	przysłony
dopełniacz	przysłony	przysłon
celownik	przysłonie	przysłonom
biernik	przysłonę	przysłony
narzędnik	przysłoną	przysłonami
miejscownik	przysłonie	przysłonach
wołacz	przysłono	przysłony

(1.1) coś, co czyni częściowo niewidocznym, zakrytym

(1.2) opt. fot. układ regulujący wielkość otworu, przez który światło wpada do aparatu fotograficznego, kamery lub przyrządu optycznego

(1.3) opt. fot. wartość liczbowa określająca stopień otwarcia przysłony (1.2)

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

(1.1) Wtedy przysłona się rozdarła ukazując wnętrze stajenki, gdzie ze żłóbka Dzieciątko Jezus rączki podawało, gdzie była Maria, gdzie Józef stał frasobliwy i gdzie bydlątka w kornej postaci klęczały.^[1]

(1.2) Mniejsza przysłona wymaga dłuższego czasu naświetlania.

składnia:

kolokacje:

(1.1) przysłona okna / iluminatora • przysłona obrotowa • przysłona powietrza • przysłona tęczówkowa • przysłona wentylacji

(1.2) mała / duża przysłona • ustawić / ustawiać przysłonę • przysłona automatyczna • liczba / wartość przysłony • przysłona irysowa

synonimy:

(1.1) blenda; daw. blinda

(1.2) blenda, diafragma, przesłona

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. osłona ż, zasłona ż, osłonka ż, zasłonka ż, zasłanianie n, przysłanianie n

zdrobn. przysłonka ż

czas. przysłaniać, przysłonić, osłaniać, osłonić, zasłaniać, zasłonić

przym. przysłonowy, osłonowy, zasłonowy

przysł. osłonowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) pol. przysłaniać

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cover; (1.2) diaphragm, aperture
• niemiecki: (1.2) Blende, Diaphragma, Pessar, Zwerchfell

źródła:

1. Władysław Reymont Rok 1794. Nil desperandum, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1955, s. 330