profan

profan (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈprɔfãn], AS: [profãn], zjawiska fonetyczne: nazal.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	profan	profani
dopełniacz	profana	profanów
celownik	profanowi	profanom
biernik	profana	profanów
narzędnik	profanem	profanami
miejscownik	profanie	profanach
wołacz	profanie	profani
depr. M. i W. lm: (te) profany

(1.1) niedouczony w jakiejś dziedzinie

(1.2) osoba dopuszczająca się profanacji

(1.3) hist. niedopuszczony do arkanów wiedzy religijnej w starożytnym Rzymie

(1.4) daw. niekatolik

odmiana:

(1.1-4)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) laik; slang. pejor. janusz

(1.2) profanator, świętokradca

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. profanacja ż, profanatorka ż, profanator mos, profanowanie n, sprofanowanie n

czas. profanować ndk., sprofanować dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. profanus^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

1.  Hasło „profan” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

profan (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) świecki

(1.2) wieczny, trwały, odwieczny, prastary

(1.3) bluźnierczy, lekceważący

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Hasło zostało zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!

źródła:

profan (język niemiecki)

wymowa:

​^?/i

IPA: [pʀoˈfaːn]

znaczenia:

przymiotnik

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der profane ein profaner profaner	die profane eine profane profane	das profane ein profanes profanes	die profanen profanen profane
Gen.	słaba mieszana mocna	des profanen eines profanen profanen	der profanen einer profanen profaner	des profanen eines profanen profanen	der profanen profanen profaner
Dat.	słaba mieszana mocna	dem profanen einem profanen profanem	der profanen einer profanen profaner	dem profanen einem profanen profanem	den profanen profanen profanen
Akk.	słaba mieszana mocna	den profanen einen profanen profanen	die profane eine profane profane	das profane ein profanes profanes	die profanen profanen profane

(1.1) książk. świecki, profański

(1.2) profanowski, profański, powszechny, trywialny

odmiana:

(1.1-2)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Profanation ż, Profanität ż, Profaner m, Profane ż

czas. profanieren

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: