- wymowa:
- IPA: [ˈɔlbʒɨ̃m], AS: [olbžỹm], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
- ?/i
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek o wyjątkowo dużym wzroście i sile
- (1.2) mit. istota fantastyczna, zwykle mająca postać ludzką, ogromnego wzrostu i o niezwykłej sile; zob. też olbrzym (istota) w Wikipedii
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
Zamknij
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
Zamknij
- (2.1) zwierzę o bardzo dużych rozmiarach
- (2.2) rzecz o bardzo dużych rozmiarach
- (2.3) astr. stadium ewolucji gwiazdy następujące po okresie gwiazdy ciągu głównego; ma średnicę 10-100 razy większą od Słońca i jasność absolutną 100-1000 razy większą od niego; zob. też olbrzym (gwiazda) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
- (2.1-3)
- przykłady:
- (1.1) A gdy powstanie olbrzym Goliath, / by złamać młodość mą – / Błagają ciebie Syjon, Moria: / ku wspomożeniu zstąp![1]
- składnia:
- kolokacje:
- (2.1) brodacz olbrzym • sznaucer olbrzym
- (2.3) błękitny olbrzym • czerwony olbrzym • żółty olbrzym
- synonimy:
- (1.1) drągal, dryblas, gigant, kolos, nieułomek, wielkolud
- (1.2) gigant, kolos, wielkolud
- antonimy:
- (1.1) karzeł, karzełek
- (1.2) krasnoludek, gnom
- (2.1) miniaturka, liliput
- (2.1) miniatura
- (2.3) karzeł
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nadolbrzym m, podolbrzym m, olbrzymienie n, wyolbrzymianie n, wyolbrzymienie n, olbrzymkowce nmos, olbrzymkowate nmos
- zdrobn. olbrzymek m
- forma żeńska olbrzymka ż
- czas. olbrzymieć ndk., wyolbrzymiać ndk., wyolbrzymić dk.
- przym. olbrzymi, olbrzymkowaty
- przysł. olbrzymio
- związki frazeologiczne:
- olbrzym na glinianych nogach
- etymologia:
- st.pol. obrzym[2]
- uwagi:
- zob. też olbrzym w Wikipedii
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) giant; (2.2) giant
- baskijski: (1.1) erraldoi; (1.2) erraldoi
- czeski: (1.1) obr m
- duński: (1.1) kæmpe w; (1.2) kæmpe w; (2.3) kæmpe w
- esperanto: (1.1) grandegulo; (1.2) giganto, koloso
- hiszpański: (1.1) gigante m, coloso m, titán m
- karaimski: (1.2) аланкасар
- kaszubski: (1.2) stolem m
- kataloński: (1.1) gegant m; (2.3) estrella gegant ż
- norweski (bokmål): (1.1) kjempe m ż
- nowogrecki: (1.1) γίγας m (gígas), γίγαντας m (gígantas)
- rosyjski: (1.1) гигант m (gigant); (1.2) великан m (velikan), гигант m (gigant), титан m (titan); (2.1) гигант m (gigant); (2.2) гигант m (gigant)
- rumuński: (1.1) daw. ispolin
- szwedzki: (1.1) jätte w, gigant w, koloss w
- wilamowski: (1.1) rīze m, öelbżym m; (1.2) öelbżym m; (2.1) öelbżym m; (2.2) öelbżym m; (2.3) öelbżym m
- włoski: (1.1) gigante m, colosso m; (1.2) gigante m
- źródła:
Karol Wojtyła, Pieśń poranna (psalm)
Hasło „olbrzym” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.