niewydolność

niewydolność (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɲɛvɨˈdɔlnɔɕʨ̑], AS: [ńevydolność], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	niewydolność
dopełniacz	niewydolności
celownik	niewydolności
biernik	niewydolność
narzędnik	niewydolnością
miejscownik	niewydolności
wołacz	niewydolności

(1.1) med. niezdolność do skutecznego działania

(1.2) awaria, usterka

(1.3) nieudolność, brak kompetencji

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

(1.1) Zmarła z powodu niewydolności oddechowo-krążeniowej.

składnia:

kolokacje:

niewydolność krążenia • niewydolność łożyska • niewydolność nerek • niewydolność oddechowa • niewydolność serca • ostra niewydolność • przewlekła niewydolność

synonimy:

(1.1-2) niedomoga, uszkodzenie

(1.3) nieskuteczność

antonimy:

(1) wydolność, sprawność, udolność

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. niewydolny

przysł. niewydolnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) insufficiency, failure (1.2) failure (1.3) inefficiency
• arabski: (1.1) قصور
• japoński: (1.1) 不全 (ふぜん, fuzen)
• łaciński: (1.1) insufficientia
• rosyjski: (1.1) недостаточность, неработоспособность

źródła: