mięczak

mięczak (język polski)

mięczaki (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈmʲjɛ̃n͇t͡ʃak], AS: [mʹi ̯ẽṇčak], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udziąs.• nazal.• asynch. ę • i → j  ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. bezkręgowe zwierzę wodne; zob. też mięczaki w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mięczak	mięczaki
dopełniacz	mięczaka	mięczaków
celownik	mięczakowi	mięczakom
biernik	mięczaka	mięczaki
narzędnik	mięczakiem	mięczakami
miejscownik	mięczaku	mięczakach
wołacz	mięczaku	mięczaki

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mięczak	mięczaki
dopełniacz	mięczaka	mięczaków
celownik	mięczakowi	mięczakom
biernik	mięczaka	mięczaków
narzędnik	mięczakiem	mięczakami
miejscownik	mięczaku	mięczakach
wołacz	mięczaku	mięczaki

(2.1) pogard. człowiek miękki, uległy, bez charakteru

odmiana:

(1.1)

 

(2.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) słabeusz, człowiek bez charakteru; pot. cienias, cienki bolek

antonimy:

(2.1) twardziel

hiperonimy:

(1.1) bezkręgowiec

hiponimy:

(1.1) głowonóg, małż, ślimak

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. miękiszon mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zwierzęta

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mollusc; (2.1) milksop
• białoruski: (1.1) малюск m; (2.1) слімак m
• francuski: (1.1) mollusque m; (2.1) faiblard m, baltringue m, larve ż
• hiszpański: (1.1) molusco m; (2.1) blandengue m, calzonazos m
• niemiecki: (1.1) Weichtier n (2.1) Weichling m
• norweski (bokmål): (1.1) bløtdyr n
• nowogrecki: (1.1) μαλάκιο n; (2.1) μαλακός m
• rosyjski: (1.1) моллюск m; (2.1) тряпка ż
• szwedzki: (1.1) blötdjur n
• ukraiński: (1.1) молюск m, м'якун m
• węgierski: (1.1) puhatestű
• włoski: (1.1) mollusco m

źródła: