marra

Podobna pisownia: Mara • mara • mára • mära • määrä

marra (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) linia^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. marratxo

przym. marradun, marratzaile

czas. marrakatu, marratu

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Hasło „marra” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)

marra (język francuski)

wymowa:

IPA: /ma.ʁa/

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 3. os. lp przesz. literacki (passé simple) czasownika marrer

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

marra (język hiszpański)

una marra (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈma.ra]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) luka, pustka, puste miejsce

(1.2) młot kamieniarski^[1]

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od marrar

(2.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od marrar

odmiana:

(1) lm marras

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) falta, hueco, oquedad

(1.2) almádena, almádana, almádina, almadaneta, almadeneta, almaganeta, (Honduras) almágana

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) czas. marrar; rzecz. marrón m, marro m, marrillo m

(1.2) czas. marrear; rzecz. marrazo m, marrón m

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) hiszp. marrar < daw. hiszp. marrir < germ. *marrjan → przeszkadzać

(1.2) łac. marra

uwagi:

źródła:

1. Stanisław Wawrzkowicz, Kazimierz Hiszpański, Podręczny słownik hiszpańsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1993, ISBN 83-214-0925-3, s. 493.

marra (język łaciński)

marra (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	marra	marrae
dopełniacz	marrae	marrārum
celownik	marrae	marrīs
biernik	marram	marrās
ablatyw	marrā	marrīs
wołacz	marra	marrae

(1.1) hak, zaczep^[1]

odmiana:

(1.1) marra, marrae (deklinacja I)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Hasło „marra” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 410.

marra (język włoski)

wymowa:

IPA: /'mar.ra/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) roln. graca, motyka

(1.2) mar. ramię kotwicy^[1]

odmiana:

(1.1-2) lp marra; lm marre

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. marra

uwagi:

źródła:

1. Maria K. Podracka, Uniwersalny słownik włosko-polski. Dizionario universale italiano-polacco, Wydawnictwo REA, Warszawa 2004, ISBN 83-7141-522-2.