mandaryński

mandaryński (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) hist. związany, odnoszący się do mandarynów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	mandaryński		mandaryńska	mandaryńskie	mandaryńscy	mandaryńskie
dopełniacz	mandaryńskiego		mandaryńskiej	mandaryńskiego	mandaryńskich
celownik	mandaryńskiemu		mandaryńskiej	mandaryńskiemu	mandaryńskim
biernik	mandaryńskiego	mandaryński	mandaryńską	mandaryńskie	mandaryńskich	mandaryńskie
narzędnik	mandaryńskim		mandaryńską	mandaryńskim	mandaryńskimi
miejscownik	mandaryńskim		mandaryńskiej	mandaryńskim	mandaryńskich
wołacz	mandaryński		mandaryńska	mandaryńskie	mandaryńscy	mandaryńskie

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	mandaryński
dopełniacz	mandaryńskiego
celownik	mandaryńskiemu
biernik	mandaryński
narzędnik	mandaryńskim
miejscownik	mandaryńskim
wołacz	mandaryński

(2.1) jęz. standardowy język chiński; zob. też standardowy język mandaryński w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

(2.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mandaryn m, mandarynizm m, mandarynat m, mandarynka ż

przym. mandarynkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. mandaryn + -ski

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (2.1) Mandarin
• białoruski: (1.1) мандарынскі
• bułgarski: (1.1) мандарински
• czeski: (1.1) mandarínský
• esperanto: (1.1) mandarena
• hiszpański: (1.1) mandarín; (2.1) mandarín m
• niemiecki: (1.1) Mandarins-; (2.1) Mandarin n
• portugalski: (2.1) mandarim m
• rosyjski: (1.1) мандаринский
• słowacki: (1.1) mandarínsky
• tajski: (2.1) ภาษาจีนกลาง (paa.săa jeen glaang)
• ukraiński: (1.1) мандаринський

źródła: