macica

macica (język polski)

wymowa:

​^?/i, IPA: [maˈt͡ɕit͡sa], AS: [maćica], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	macica	macice
dopełniacz	macicy	macic
celownik	macicy	macicom
biernik	macicę	macice
narzędnik	macicą	macicami
miejscownik	macicy	macicach
wołacz	macico	macice

(1.1) anat. narząd kręgowców, w którym rozwija się embrion; zob. też macica w Wikipedii

(1.2) anat. odcinek dróg rodnych bezkręgowców, w którym gromadzone są jaja; zob. też macica w Wikipedii

(1.3) szt. zob. masa perłowa

(1.4) główny pień, główny korzeń, główna łodyga, jako rodzicielka rozgałęzień^[1]

odmiana:

(1.1-4)

 

przykłady:

(1.1) Do działań niepożądanych mifepristonu należą bóle brzucha, skurcze macicy i krwawienie z dróg rodnych.

(1.4) Wykopawszy, urzyna się macica do połowy, równo; inne zaś korzenie urzynają się tak daleko, jak daleko są nadpsute, albo o ile są dłuższe od innych^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) szyjka macicy • przodozgięcie / tyłozgięcie macicy

synonimy:

(1.1) reg. (Śląsk) matka, maternik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mać ż, macierz ż

przym. maciczny, macicowy, domaciczny, wewnątrzmaciczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała

tłumaczenia:

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: masa perłowa

• albański: (1.1) mitër ż
• angielski: (1.1) womb, uterus
• arabski: (1.1) رحم
• białoruski: (1.1) матка ż
• czeski: (1.1) děloha
• duński: (1.1) livmoder w, livmor w, uterus w
• esperanto: (1.1) utero
• gudźarati: (1.1) ગર્ભાશય ż (garbhāśaya)
• hiszpański: (1.1) útero m, matriz ż, madre ż; (1.3) madreperla ż, nácar m
• ido: (1.1) utero
• interlingua: (1.1) utero
• islandzki: (1.1) leg n
• japoński: (1.1) 子宮 (しきゅう)
• jidysz: (1.1) מוטערלײַב
• karakałpacki: (1.1) jatır
• kaszubski: (1.1) macëca ż
• łotewski: (1.1) dzemde ż
• norweski (bokmål): (1.1) livmor m/ż
• nowogrecki: (1.1) μήτρα ż
• romániço: (1.1) útero
• rosyjski: (1.1) матка ż; (1.3) перламутр m
• słowacki: (1.1) maternica ż
• szwedzki: (1.1) livmoder w, uterus w
• tajski: (1.1) มดลูก (mót lôok)
• turecki: (1.1) rahim
• ujgurski: (1.1) بالىياتقۇ
• ukraiński: (1.1) матка ż
• węgierski: (1.1) anyaméh, méh
• wilamowski: (1.1) barmuytter ż, baormüter ż; (1.4) maćicc ż
• włoski: (1.1) utero

źródła:

1.  Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, Warszawa 1900–1927.
2. Gospodarstwo. O sadzeniu drzewa owocowego w: Szkółka Niedzielna, Rok I, nr 6 z 5 lutego 1837 r., s. 23.