kosmos

Podobna pisownia: Kosmos • kosmoss

kosmos (język polski)

kosmos (1.1)

kosmosy (1.3)

wymowa:

IPA: [ˈkɔsmɔs], AS: [kosmos] ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	kosmos
dopełniacz	kosmosu
celownik	kosmosowi
biernik	kosmos
narzędnik	kosmosem
miejscownik	kosmosie
wołacz	kosmosie

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kosmos	kosmosy
dopełniacz	kosmosu	kosmosów
celownik	kosmosowi	kosmosom
biernik	kosmos	kosmosy
narzędnik	kosmosem	kosmosami
miejscownik	kosmosie	kosmosach
wołacz	kosmosie	kosmosy

(1.1) astr. przestrzeń poza obszarem ziemskiej atmosfery; zob. też kosmos w Wikipedii

(1.2) bot. Cosmos bipinnatus Cav.^[1], gatunek rośliny z rodziny astrowatych; zob. też kosmos w Wikipedii

(1.3) bot. roślina z gatunku kosmosów (1.2)

odmiana:

(1.1-2)

 

(1.3)

 

przykłady:

(1.1) Według popularnego mitu, jedyną budowlą widoczną z kosmosu jest Wielki Mur Chiński.

(1.2) W wielu krajach świata kosmos uprawiany jest jako roślina ozdobna.

składnia:

kolokacje:

(1.1) podbój / eksploracja kosmosu

(1.2) podlewać / sadzić / uprawiać kosmos

synonimy:

(1.1) wszechświat, uniwersum

(1.2) kosmos podwójnie pierzasty, onętek, ponętka, warszawianka

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) takson

(1.3) roślina

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kosmita mos, kosmitka ż

przym. kosmiczny

przysł. kosmicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. κόσμος (kósmos) → porządek, szyk; upiększenie^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) space, cosmos
• arabski: (1.1) كون m (kawn)
• azerski: (1.1) kosmos
• białoruski: (1.1) сусьвет m, космос m
• bułgarski: (1.1) космос m
• duński: (1.1) kosmos n
• esperanto: (1.1) kosmo, universo
• fiński: (1.1) kosmos
• francuski: (1.1) univers
• hebrajski: (1.1) חלל m (chalal)
• jidysz: (1.1) קאָסמאָס m (kosmos)
• kataloński: (1.1) cosmos m
• litewski: (1.1) kosmosas m
• niemiecki: (1.1) Kosmos m
• nowogrecki: (1.1) διάστημα n, κόσμος m, σύμπαν n
• perski: (1.1) گیتی
• rosyjski: (1.1) космос m
• turecki: (1.1) acun, kozmos
• ukraiński: (1.1) космос m
• węgierski: (1.1) kozmosz
• wilamowski: (1.1) kosmos m; (1.2) kosmos m; (1.3) kosmos m
• włoski: (1.1) cosmo m; (1.2) cosmea ż; (1.3) cosmea ż

źródła:

1.  Hasło „Cosmos bipinnatus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
2. Jan Flis, Szkolny słownik geograficzny, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1982, s. 14.

kosmos (język azerski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kosmos^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. AzerDict.

kosmos (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kosmos^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kosmiko

rzecz. kosmologia

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Hasło „kosmos” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)

kosmos (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kosmos	kosmy
dopełniacz	kosmu	kosmů
celownik	kosmu	kosmům
biernik	kosmos	kosmy
wołacz	kosme	kosmy
miejscownik	kosmu	kosmech
narzędnik	kosmem	kosmy

(1.1) astr. kosmos

odmiana:

(1.1)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) vesmír

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kosmodrom, kosmogonie, kosmolog, kosmonaut, kosmonautka, kosmonautika

przym. kosmický, kosmonautický

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kosmos (język fiński)

wymowa:

IPA: /ˈkosmos/, IPA: [ˈko̞s̠.mo̞s̠]

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kosmos^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kosmonautti

przym. kosminen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1.  Słowniki Lingea, slowniki.lingea.pl.

kosmos (język turkmeński)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kosmos

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kosmos (język wilamowski)

kosmos (1.1)

kosmos (1.2)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) astr. kosmos^[1]

(1.2) bot. kosmos^[1]

odmiana:

(1.1) blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kosmonaut m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1.  Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.