kosinus
Z Wikisłownika, wolnego słownika
- wymowa:
- ‹kos-inus›, IPA: [kɔˈsʲĩnus], AS: [kosʹĩnus], zjawiska fonetyczne: nazal.• nie dwuz.,
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
| przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | kosinus | kosinusy |
| dopełniacz | kosinusa | kosinusów |
| celownik | kosinusowi | kosinusom |
| biernik | kosinus | kosinusy |
| narzędnik | kosinusem | kosinusami |
| miejscownik | kosinusie | kosinusach |
| wołacz | kosinusie | kosinusy |
- (1.1) zob. cosinus
- odmiana:
- (1.1)
- przykłady:
- (1.1) Kosinus jest funkcją okresową.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) cosinus
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cosinus mrz, cosinusoida ż, kosinusoida ż, sinus mrz, sinusoida ż
- przym. sinusowy, sinusoidalny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: sinus • cosinus (kosinus) • tangens • cotangens (kotangens) • secans (sekans) • cosecans (kosekans)
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: cosinus
- źródła:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
| przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | kosinus | kosiny / kosinusy |
| dopełniacz | kosinu / kosinusu | kosinů / kosinusů |
| celownik | kosinu / kosinusu | kosinům / kosinusům |
| biernik | kosinus | kosiny / kosinusy |
| wołacz | kosine / kosinuse | kosiny / kosinusy |
| miejscownik | kosinu / kosinusu | kosinech / kosinusech |
| narzędnik | kosinem / kosinusem | kosiny / kosinusy |
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
