kontrast

Podobna pisownia: Kontrast

kontrast (język polski)

wymowa:

​^?/i, IPA: [ˈkɔ̃ntrast], AS: [kõntrast], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kontrast	kontrasty
dopełniacz	kontrastu	kontrastów
celownik	kontrastowi	kontrastom
biernik	kontrast	kontrasty
narzędnik	kontrastem	kontrastami
miejscownik	kontraście	kontrastach
wołacz	kontraście	kontrasty

(1.1) książk. sprzeczność występująca między zestawionymi elementami (przedmiotami, zjawiskami itp.)

(1.2) opt. stosunek między największym a najmniejszym stopniem naświetlenia jakiegoś przedmiotu

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.2) To zdjęcie ma za duży kontrast: trzeba to skorygować.

składnia:

kolokacje:

(1.1) na zasadzie kontrastu • kontrast pomiędzy czymś • kontrast wzrokowy

(1.1) rażący / jaskrawy kontrast

synonimy:

(1.1) przeciwieństwo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kontrastowość ż, kontrastowanie n, skontrastowanie n

zdrobn. kontraścik mrz

czas. kontrastować ndk.

przym. kontrastowy

przysł. kontrastowo

przyim. kontra

związki frazeologiczne:

kontrast społeczny

etymologia:

franc. contraste^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) contrast
• białoruski: (1.1) кантраст m; (1.2) кантраст m
• bułgarski: (1.1) контраст m; (1.2) контраст m
• duński: (1.1) kontrast w; (1.2) kontrast w
• esperanto: (1.1) kontrasto; (1.2) kontrasto
• francuski: (1.1) contraste m; (1.2) contraste m
• hiszpański: (1.1) contraste m; (1.2) contraste m
• jidysz: (1.1) קאָנטראַסט m (kontrast), היפּוך m (hejpech); (1.2) קאָנטראַסט m (kontrast), היפּוך m (hejpech)
• niemiecki: (1.1) Gegensatz m, Kontrast m; (1.2) Kontrast m
• nowogrecki: (1.1) αντίθεση ż; (1.2) κοντράστ n
• rosyjski: (1.1) контраст m; (1.2) контраст m
• szwedzki: (1.1) kontrast w; (1.2) kontrast w
• ukraiński: (1.1) контраст m; (1.2) контраст m
• węgierski: (1.1) kontraszt; (1.2) kontraszt
• włoski: (1.1) contrasto m, frizione ż; (1.2) contrasto m

źródła:

1.  Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

kontrast (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kontrast	kontrasty
dopełniacz	kontrastu	kontrastů
celownik	kontrastu	kontrastům
biernik	kontrast	kontrasty
wołacz	kontraste	kontrasty
miejscownik	kontrastu	kontrastech
narzędnik	kontrastem	kontrasty

(1.1) kontrast

odmiana:

(1.1)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kontrast (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) kontrast

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kontrastnosť ż

przym. kontrastný

przysł. kontrastne

czas. kontrastovať

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kontrast (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) kontrast^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kontrastirati

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU.

kontrast (język szwedzki)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kontrast (przeciwieństwo)^[1]

(1.2) kontrast (różnica)^[1]

odmiana:

(1.1-2) en kontrast, kontrasten, kontraster, kontrasterna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kontrastera

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen