komunalny

Podobna pisownia: komunálny

komunalny (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	komunalny		komunalna	komunalne	komunalni	komunalne
dopełniacz	komunalnego		komunalnej	komunalnego	komunalnych
celownik	komunalnemu		komunalnej	komunalnemu	komunalnym
biernik	komunalnego	komunalny	komunalną	komunalne	komunalnych	komunalne
narzędnik	komunalnym		komunalną	komunalnym	komunalnymi
miejscownik	komunalnym		komunalnej	komunalnym	komunalnych
wołacz	komunalny		komunalna	komunalne	komunalni	komunalne
nie stopniuje się

(1.1) urz. podlegający samorządowi miejskiemu^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) W piśmie naczelnika wydziału infrastruktury komunalnej Jana Galicy przeczytać można, że inwestycja z punktu widzenia władz miasta jest nieopłacalna^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) cmentarz komunalny • zarząd komunalny • budynek / lokal komunalny

synonimy:

(1.1) miejski, municypalny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. komuna ż, komunalnik m, komunalizacja ż, komunalizowanie n, skomunalizowanie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. communal^[3]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) municipal
• białoruski: (1.1) камунальны
• bułgarski: (1.1) комунален
• duński: (1.1) kommunal, w złożeniach kommune-
• hiszpański: (1.1) municipal
• niemiecki: (1.1) kommunal, Kommunal-
• norweski (bokmål): (1.1) kommunal
• norweski (nynorsk): (1.1) kommunal
• rosyjski: (1.1) коммунальный
• słowacki: (1.1) komunálny
• szwedzki: (1.1) kommunal
• ukraiński: (1.1) комунальний
• włoski: (1.1) comunale

źródła:

1.  Hasło „komunalny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. sem, Bez światła, „Tygodnik Podhalański”, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
3.  Hasło „komunalny” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.