imitacja

imitacja (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	imitacja	imitacje
dopełniacz	imitacji	imitacji / przest. imitacyj[1]
celownik	imitacji	imitacjom
biernik	imitację	imitacje
narzędnik	imitacją	imitacjami
miejscownik	imitacji	imitacjach
wołacz	imitacjo	imitacje

(1.1) rzecz udająca, naśladująca inną rzecz

(1.2) czynność polegająca na udawaniu, naśladowaniu czegoś; naśladowanie

(1.3) muz. technika polifoniczna polegająca na powtórzeniu melodii z jednego głosu przez inny; zob. też imitacja w Wikipedii

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

(1.1) Ten wykonał dla niego w ojczyźnie imitacje arabskich meczetów w glinie.

składnia:

(1.1-2) imitacja + D.

kolokacje:

(1.1) imitacja skóry

synonimy:

(1.1) atrapa, erzac, ersatz, namiastka, substytut, surogat, pot. podróbka

(1.2) naśladowanie, imitatorstwo, imitacjonizm, naśladownictwo, mimesis, fałszerstwo

antonimy:

(1.1) oryginał

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. imitatywność ż, imitowanie n

przym. imitatywny, imitacyjny

czas. imitować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) imitation; (1.2) imitation, imitating; (1.3) imitation
• białoruski: (1.1) імітацыя ż
• bułgarski: (1.1) имитация ż; (1.2) имитация ż; (1.3) имитация ż
• niemiecki: (1.1) Imitation ż; (1.2) Imitation ż; (1.3) Imitation ż

źródła:

1.  Hasło „imitacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.