fizylier

fizylier (język polski)

fizylier (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fizylier	fizylierzy
dopełniacz	fizyliera	fizylierów
celownik	fizylierowi	fizylierom
biernik	fizyliera	fizylierów
narzędnik	fizylierem	fizylierami
miejscownik	fizylierze	fizylierach
wołacz	fizylierze	fizylierzy

(1.1) hist. wojsk. żołnierz piechoty uzbrojony w strzelbę skałkową (fuzję) w armiach XVII-XIX wieku^[1]; w okresie napoleońskim żołnierz lekkiej piechoty^[2]; zob. też fizylierzy w Wikipedii

(1.2) przest. wojsk. podczas II wojny światowej żołnierz wspierającej piechoty uzbrojony w ręczną broń maszynową^[3]

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Będzie z ciebie fizylier, jak się patrzy. Do którego chcesz batalionu?^[4]

(1.2) Widzieliśmy, że przejeżdżające sznurem czołgi radzieckie obsadzał desant co najmniej paru fizylierów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. fusilier < franc. fusil → strzelba, fuzja, karabin

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fusilier
• hiszpański: (1.1) fusilero m
• niderlandzki: (1.1) fuselier m
• niemiecki: (1.1) Füsilier m
• portugalski: (1.1) fuzileiro m
• rosyjski: (1.1) фузилёр m
• szwedzki: (1.1) fysiljär
• włoski: (1.1) fuciliere m

źródła:

1.  Hasło „fizylier” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Wojsko, wojna, broń pod red. Marcina Kamlera, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001.
3. Encyklopedia wojskowa, Bellona / Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, t.1, s. 244.
4. Henryk Sienkiewicz, Legiony, LSW / Bellona, Warszawa 2000, s. 135.