erekcja

erekcja (język polski)

wymowa:

IPA: [ɛˈrɛkt͡sʲja], AS: [erekcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	erekcja	erekcje
dopełniacz	erekcji	erekcji / przest. erekcyj[1]
celownik	erekcji	erekcjom
biernik	erekcję	erekcje
narzędnik	erekcją	erekcjami
miejscownik	erekcji	erekcjach
wołacz	erekcjo	erekcje

(1.1) fizj. seks. usztywnienie i powiększenie się niektórych narządów (np. prącia, łechtaczki, sutka) w wyniku zwiększonego ciśnienia krwi; zob. też erekcja (fizjologia) w Wikipedii

(1.2) książk. wzniesienie, zbudowanie lub ufundowanie jakiejś budowli

odmiana:

 

przykłady:

(1.1) Często mam erekcję, gdy jestem w ciepłej wodzie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) wzwód

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.2)

rzecz. erygowanie n

czas. erygować ndk.

przym. erekcyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) łac. erectio

uwagi:

zob. też erekcja w Wikipedii

tłumaczenia:

• albański: (1.1) ereksion m
• angielski: (1.1) erection, bone, cockstand, hard-on, horn, rise, spike, stiffy, trouser tent; (1.2) erection
• arabski: (1.1) انتصاب m (aintisab), نعوظ m (nuʿūđ̣); (1.2) إقامة ż
• asturyjski: (1.1) ereición ż
• białoruski: (1.1) эрэкцыя ż (èrèkcyâ)
• bośniacki: (1.1) erekcija ż
• bułgarski: (1.1) ерекция ż (erekciâ)
• chiński standardowy: (1.1) 勃起 (bóqǐ)
• chorwacki: (1.1) erekcija ż
• czeski: (1.1) ztopoření n, postavení n, erekce ż
• duński: (1.1) rejsning w, erektion w
• esperanto: (1.1) erektiĝo
• estoński: (1.1) erektsioon
• farerski: (1.1) standing ż
• fiński: (1.1) jäykistyminen, erektio
• francuski: (1.1) érection ż, gaule ż, trique ż, barreau m, braquos m; (1.2) érection ż
• galicyjski: (1.1) erección ż
• hebrajski: (1.1) זקפה ż (zikpa)
• hindi: (1.1) स्तंभन m (stambhana)
• hiszpański: (1.1) erección ż, empinamiento m
• indonezyjski: (1.1) ngaceng, ereksi
• irlandzki: (1.1) éirí m
• islandzki: (1.1) standpína ż
• japoński: (1.1) 勃起 (ぼっき, bokki)
• jidysz: (1.1) אבֿר n (eyver)
• kantoński: (1.1) 扯旗 (ce2 kei4)
• kataloński: (1.1) erecció ż
• koreański: (1.1) 발기 (勃起)
• litewski: (1.1) erekcija ż
• łaciński: (1.1) erectio ż
• łotewski: (1.1) erekcija ż
• macedoński: (1.1) ерекција ż (erekcija)
• malajski: (1.1) ereksi
• malediwski: (1.1) ކޮޅުވުން (koḷuvun)
• maltański: (1.1) erezzjoni ż
• manx: (1.1) çhionney m
• maoryski: (1.1) ure tora
• nepalski: (1.1) ठाडो (ṭhāḍo)
• niderlandzki: (1.1) erectie ż
• niemiecki: (1.1) Ständer m, Erektion ż
• norweski (bokmål): (1.1) stå m, ståpikk m, ereksjon m
• norweski (nynorsk): (1.1) stå m, ståpikk m, ereksjon m
• norweski (riksmål): (1.1) stå w, ståpikk w, ereksjon w
• nowogrecki: (1.1) στύση ż, σηκωμάρα ż; (1.2) ανέγερση ż, οικοδόμηση ż
• ormiański: (1.1) էրեկցիա (ērekcʿia)
• perski: (1.1) شق کردن (shagh kardan), نعوظ (noʻuz)
• portugalski: (1.1) ereção ż
• rosyjski: (1.1) эрекция ż
• rumuński: (1.1) erecție ż
• sanskryt: (1.1) प्रहर्ष m (praharṣa)
• serbski: (1.1) ерекција ż (erekciǰa)
• słowacki: (1.1) stoporenie n, erekcia ż
• słoweński: (1.1) erekcija ż
• starogrecki: (1.1) στύμα n (stúma)
• szwedzki: (1.1) stånd n, erektion w
• tagalski: (1.1) pag-iri
• tajski: (1.1) การแข็งตัวขององคชาต (gaan-kɛ̌ng-dtuua kɔ̌ɔng ong-ká-châat)
• tamilski: (1.1) விறைப்பு (viṟaippu)
• telugu: (1.1) స్తంభన (stambhana)
• turecki: (1.1) dikleşme, şahlanma, sertleşme, ereksiyon
• ukraiński: (1.1) ерекція ż (erekcìâ)
• węgierski: (1.1) merevedés, erekció
• wietnamski: (1.1) cương cứng
• włoski: (1.1) erezione ż, tiro m

źródła:

1.  Hasło „erekcja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.