- wymowa:
- IPA: [drut], AS: [drut] ?/i
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
Zamknij
- (1.1) techn. długi, cienki i elastyczny element metalowy; zob. też drut w Wikipedii
- (1.2) pot. przewód elektryczny, zwłaszcza gdy mało elastyczny
- (1.3) ręk. przyrząd do robótek ręcznych; zob. też druty do robótek w Wikipedii
- (1.4) daw. gw. więz. wódka[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
- przykłady:
- (1.1) Sufit jest zbrojony grubymi drutami.
- (1.1) Ta siatka jest zrobiona z drutu.
- (1.2) Zerwało chyba gdzieś druty, bo nie ma prądu.
- (1.3) Babcia zrobiła mi na drutach ciepły szalik.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) drut kolczasty • drut ostrzowy • drut Kirschnera • drut aluminiowy / stalowy / miedziany / srebrny / złoty • kawałek drutu • siatka z drutu • ciąć / pociąć / przycinać / przyciąć / wygiąć / wyginać drut • ciągnąć drut • wyciągarka do drutu • drutobeton
- (1.3) robić / zrobić coś na drutach • drutoterapia
- (1.4) matka drutu → gąsior wódki[1]
- synonimy:
- (1.3) reg. śl. jeglica
- (1.4) gaz[1]
- antonimy:
- (1.2) linka
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. druciak m, drutowanie n, druciarz m, druciarnia ż, Drutarnia ż, drutowiec m
- zdrobn. drucik m
- czas. drutować ndk.
- przym. druciany, drutowy
- związki frazeologiczne:
- prosty jak drut • wulg. ciągnąć druta • drut kwantowy • rzucić wapno na druty
- etymologia:
- (1.1) niem. Draht przejęte od wędrownych górali słowackich zajmujących się drutowaniem garnków[2]
- (1.1) źródłosłów dla białor. дрот
- uwagi:
- (1.3) zwykle w liczbie mnogiej
- (1.3) por. szydełko
- tłumaczenia:
- źródła:
Słowniczek gwary więziennej, „Język Polski” nr 10/1913, s. 297.
Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 52-53.