doznać

doznać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈdɔznat͡ɕ], AS: [doznać] ​^?/i

znaczenia:

czasownik

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		doznać
czas teraźniejszy		doznam	doznasz	dozna	doznamy	doznacie	doznają
czas przeszły	m	doznałem	doznałeś	doznał	doznaliśmy	doznaliście	doznali
	ż	doznałam	doznałaś	doznała	doznałyśmy	doznałyście	doznały
	n	doznałom	doznałoś	doznało
tryb rozkazujący		niech doznam	doznaj	niech dozna	doznajmy	doznajcie	niech doznają
pozostałe formy czas przyszły m będę doznał, będę doznać będziesz doznał, będziesz doznać będzie doznał, będzie doznać będziemy doznali, będziemy doznać będziecie doznali, będziecie doznać będą doznali, będą doznać ż będę doznała, będę doznać będziesz doznała, będziesz doznać będzie doznała, będzie doznać będziemy doznały, będziemy doznać będziecie doznały, będziecie doznać będą doznały, będą doznać n będę doznało, będę doznać będziesz doznało, będziesz doznać będzie doznało, będzie doznać czas zaprzeszły m doznałem był doznałeś był doznał był doznaliśmy byli doznaliście byli doznali byli ż doznałam była doznałaś była doznała była doznałyśmy były doznałyście były doznały były n doznałom było doznałoś było doznało było forma bezosobowa czasu przeszłego doznano tryb przypuszczający m doznałbym, byłbym doznał doznałbyś, byłbyś doznał doznałby, byłby doznał doznalibyśmy, bylibyśmy doznali doznalibyście, bylibyście doznali doznaliby, byliby doznali ż doznałabym, byłabym doznała doznałabyś, byłabyś doznała doznałaby, byłaby doznała doznałybyśmy, byłybyśmy doznały doznałybyście, byłybyście doznały doznałyby, byłyby doznały n doznałobym, byłobym doznało doznałobyś, byłobyś doznało doznałoby, byłoby doznało imiesłów przymiotnikowy czynny m doznający, niedoznający ż doznająca, niedoznająca doznające, niedoznające n doznające, niedoznające imiesłów przymiotnikowy bierny m doznany, niedoznany doznani, niedoznani ż doznana, niedoznana doznane, niedoznane n doznane, niedoznane imiesłów przysłówkowy współczesny doznając, nie doznając rzeczownik odczasownikowy doznanie, niedoznanie

(1.1) odczuć, poczuć, przeżyć coś, doświadczyć czegoś^[1]

odmiana:

(1.1) koniugacja I

 

przykłady:

(1.1) Aż nagle doznała olśnienia: Helena odkryła Esmeraldę oraz jej trzy siostrzyczki i powiadomiła szkołę^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) odczuć, doświadczyć, przeżyć, zaznać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. doznawać

rzecz. doznanie n, znawstwo n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) experience, feel, sustain, receive, undergo, pass through, suffer, entertain, meet
• niemiecki: (1.1) verspüren, empfinden, erleiden, erfahren
• rosyjski: (1.1) испыта́ть, пережи́ть, ощути́ть

źródła:

1. Hasło „doznać” w: SJP.pl.
2. Hanna Samson, Pułapka na motyla, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.