burak

Podobna pisownia: Burak

burak (język polski)

buraki (1.2)

buraki (1.3)

wymowa:

​^?/i IPA: [ˈburak], AS: [burak]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy

(1.1) bot. Beta L.^[1], rodzaj roślin z rodziny komosowatych; zob. też burak w Wikipedii

(1.2) bot. roln. ogrod. roślina z rodzaju buraków (1.1)

(1.3) spoż. kulin. jarzyna z uprawnej odmiany buraka (1.2)

(1.4) pot. wino owocowe kiepskiej marki

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	burak	buraki
dopełniacz	buraka	buraków
celownik	burakowi	burakom
biernik	burak / buraka[2][3][4]	buraki
narzędnik	burakiem	burakami
miejscownik	buraku	burakach
wołacz	buraku	buraki

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	burak	buracy
dopełniacz	buraka	buraków
celownik	burakowi	burakom
biernik	buraka	buraków
narzędnik	burakiem	burakami
miejscownik	buraku	burakach
wołacz	buraku	buracy
depr. M. i W. lm: (te) buraki

(2.1) pogard. obraź. człowiek niepotrafiący się odpowiednio zachować, często kompromitujący się, nieobyty, prymitywny, często niedouczony

odmiana:

(1.1-4)

 

(2.1)

 

przykłady:

(1.2) Buraki są pracochłonne w uprawie.

(1.3) Jacek kupił na bazarze buraki i młode ziemniaki na obiad.

(2.1) Nie gadaj z tym burakiem, i tak nie zrozumie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) burak ćwikłowy • burak cukrowy • burak liściowy^[5] • burak pastewny

synonimy:

(1.2) lud. włóczęga^[6]

(2.1) prymityw, nieogar, cham

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rodzaj

(1.2) roślina

(1.3) jarzyna

(1.4) wino

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.3) botwina

wyrazy pokrewne:

rzecz. buraczki nmos, buraki nmos, buraczysko n, buraczarnia ż, buractwo n

zdrobn. buraczek m

przym. buraczany, buraczkowy, burakowaty, burakowy

związki frazeologiczne:

(1.1) czerwony jak burak • czerwienieć jak burak

etymologia:

(1.1-3) st.pol. borak^[7] < łac. borrago^[8] lub utworzone od pol. bury (→ bure warzywo)^[9]

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: jabol

• angielski: (1.1) beet; (2.1) boor, simpleton
• arabski: (1.1) شمندر
• baskijski: (1.1) erremolatxa, beterraba
• bułgarski: (1.1) цвекло
• chiński standardowy: (1.1) 甜菜 (tiáncài)
• chorwacki: (1.1) cikla ż
• czeski: (1.1) červená řepa
• duński: (1.1) roe w, bede w
• esperanto: (1.1) beto
• fiński: (1.1) juurikas
• francuski: (1.1) betterave ż
• hebrajski: (1.1) סלק m (selek)
• hiszpański: (1.1) remolacha ż
• islandzki: (1.1) rauðrófa ż
• japoński: (1.1) カブ, 大根
• jidysz: (1.1) בוריק m (burik), צוויק m (cwik)
• kaszubski: (1.3) riba ż, rąkla ż
• kataloński: (1.1) remolatxa
• kazachski: (1.1) қызылша; (1.2) қызылша; (1.3) қызылша
• niderlandzki: (1.1) beetwortel
• niemiecki: (1.1) Rübe ż; (1.3) Rote Beete ż; (2.1) Knilch m
• norweski (bokmål): (1.1) rødbete m/ż
• norweski (nynorsk): (1.1) raudbete m/ż
• nowogrecki: (1.1) τεύτλο n, παντζάρι n
• portugalski: (1.1) beterraba
• rosyjski: (1.1) свёкла ż; (1.2) свёкла ż; (1.3) свёкла ż; (2.1) простак m, простофиля m/ż
• słowacki: (1.1) repa
• szwedzki: (1.1) rödbeta w
• ukraiński: (1.1) буряк m; (2.1) недо́умок m
• węgierski: (1.1) répa
• wilamowski: (1.1) burok m, bürok m; (1.2) burok m, bürok m; (1.3) burok m, bürok m; (2.1) priöestok m
• włoski: (1.1) barbabietola

źródła:

1.  Hasło „Beta” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
2. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
3.  Hasło „burak” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
4.  Porada „rodzaj gramatyczny rzeczowników” w: Poradnia językowa PWN.
5. Zofia Dobrakowska-Kopecka, Kazimiera Pyszkowska, Warzywa z mojego ogródka, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1987, s. 128.
6. Teresa Skubalanka, Polskie nazewnictwo roślin. Struktura zbioru, „Annales Universitates Mariae Curie-Skłodowska Lublin-Polonia”, vol. XXVII/2009, s. 141.
7. Stanisław Dobrzycki, Zdobycze językoznawstwa polskiego (ciąg dalszy), „Poradnik Językowy” nr 6–7/1904, s. 107.
8.  Hasło „burak” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
9. Alicja Nagórko, Zarys gramatyki polskiej, PWN, Warszawa 2007, s. 187.

burak (język tagalski)

burak (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) głębokie błoto, bagno^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1.  Hasło „burak” w: Tagalog dictionary, Pinoy Dictionary.