bow

bow (język angielski)

bow (2.1)

bow (2.2)

woman with a bow (2.3)

bow (2.4)

bow (2.5)

wymowa:

(1.1-2, 2.1-2) IPA: /baʊ/, wymowa brytyjska^?/i, wymowa amerykańska^?/i

(1.3, 2.3-5) bryt. IPA: /bəʊ/, amer. IPA: /boʊ/, wymowa brytyjska^?/i, wymowa amerykańska^?/i, homofon: beau

znaczenia:

czasownik

(1.1) ukłonić się, pokłonić się, pochylić, ugiąć się

(1.2) akceptować, przychylać się do czegoś

(1.3) muz. prowadzić smyczek

rzeczownik policzalny

(2.1) ukłon

(2.2) mar. dziób

(2.3) łuk

(2.4) kokarda

(2.5) muz. smyczek^[1]

odmiana:

(2.1-5) lp bow; lm bows

przykłady:

(1.1) Girls take hold of the skirts; boys place the hands akimbo, bend forward from the waist, and bow.^[2] → Dziewczynki przytrzymują spódniczki; chłopcy trzymają dłonie pod boki, pochylają się do przodu w pasie i kłaniają.

(2.3) Bows and arrows were used in fighting and hunting. → Łuki i strzały były używane do walki oraz polowania.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(2.2) stern

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bowman, bowyer

przym. bowed, unbowed

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Danuta Gwizdalanka, Słowniczek oznaczeń i skrótów muzycznych, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 2014, ISBN 9788322405512.
2. Lydia Clark: Physical Training for the Elementary Schools: Gymnastics, Games, and Rhythmic Plays, str. 66. 1921

bow (język wilamowski)

bow (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

bōv

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta^[1]

(1.2) żona^[1][2]

(1.3) żart. baba

(1.4) roln. babka (ze snopków zboża)

odmiana:

(1.1-2) lp bow; lm bowa

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. bowyś

przysł. bowyś

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1.  Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
2.  Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 319.