benzen

Podobna pisownia: benzén

benzen (język polski)

benzen (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈbɛ̃w̃zɛ̃n], AS: [bẽũ̯zẽn], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	benzen	benzeny
dopełniacz	benzenu	benzenów
celownik	benzenowi	benzenom
biernik	benzen	benzeny
narzędnik	benzenem	benzenami
miejscownik	benzenie	benzenach
wołacz	benzenie	benzeny

(1.1) chem. organiczny związek chemiczny z grupy arenów, najprostszy obojętny węglowodór aromatyczny; zob. też benzen w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Na kolokwium mieliśmy opisać otrzymywanie dwumetylobenzenu z benzenu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) benzol

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. benzenowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) benzene
• białoruski: (1.1) бензол
• bośniacki: (1.1) benzen
• bułgarski: (1.1) бензен m, бензол m
• czeski: (1.1) benzen m
• francuski: (1.1) benzène m
• hiszpański: (1.1) benceno m
• kataloński: (1.1) benzè m
• łaciński: (1.1) benzenum
• macedoński: (1.1) бензен m
• niderlandzki: (1.1) benzeen
• niemiecki: (1.1) Benzol n
• nowogrecki: (1.1) βενζόλιο n
• portugalski: (1.1) benzeno m
• rosyjski: (1.1) бензол m
• rumuński: (1.1) benzen m
• słowacki: (1.1) benzén m
• słoweński: (1.1) benzén m
• szwedzki: (1.1) bensen
• turecki: (1.1) benzen
• ukraiński: (1.1) бензол m
• węgierski: (1.1) benzol
• włoski: (1.1) benzene m, benzolo m

źródła:

benzen (język bośniacki)

benzen (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) chem. benzen

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

benzen (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	benzen	benzeny
dopełniacz	benzenu	benzenů
celownik	benzenu	benzenům
biernik	benzen	benzeny
wołacz	benzene	benzeny
miejscownik	benzenu	benzenech
narzędnik	benzenem	benzeny

(1.1) chem. benzen

odmiana:

(1.1)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. benzenový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

benzen (język słoweński)

benzen (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) chem. benzen^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) benzol

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU.

benzen (język turecki)

benzen (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) chem. benzen

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: