- wymowa:
- IPA: [ˌapsɔˈlutnɨ], AS: [apsolutny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• akc. pob., ?/i
- podział przy przenoszeniu wyrazu: ab•so•lut•ny[1]
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
Zamknij
- (1.1) całkowity, zupełny, bezwzględny
- (1.2) niekwestionowany
- (1.3) filoz. istniejący obiektywnie
- (1.4) polit. oparty na zasadach absolutyzmu lub rządzący według tych zasad
- (1.5) fiz. o temperaturze: wyrażona w skali Kelvina
- odmiana:
- (1.1-5)
- przykłady:
- (1.4) Iwan jest władcą absolutnym.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) absolutna cisza / geometria • absolutne minimum / posłuszeństwo / przeciwieństwo • olejek absolutny • muzyka / prawda absolutna • słuch absolutny • zero absolutne
- (1.2) absolutny faworyt
- (1.4) monarchia / władza absolutna • rządy absolutne • monarcha / władca absolutny
- synonimy:
- (1.1) całkowity, kompletny, zupełny, totalny, pełny
- (1.2) niewątpliwy, niepodważalny, bezwzględny, bezdyskusyjny, bezwyjątkowy, wszechstronny
- (1.4) absolutystyczny, samowładny, nieograniczony, wszechwładny, despotyczny, autokratyczny, dyktatorski, dążący do samowładztwa
- (1.5) bezwzględny
- antonimy:
- (1.1) niezupełny, niepełny, niekompletny, niecałkowity
- (1.3) relatywny, względny, uwarunkowany
- (1.4) demokratyczny, parlamentarny, konstytucyjny
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. absolucja ż, absolut mos/mrz, absolutność ż, absolutorium n, absolutysta mos, absolutystka ż, absolutyzacja ż, absolutyzm mrz, absolutyzowanie n, absolwenckość ż, absolwent mos, absolwentka ż, absolwowanie n, zabsolutyzowanie n
- czas. absolutyzować ndk., absolwować ndk., zabsolutyzować dk.
- przym. absolutoryjny, absolutystyczny, absolwencki
- przysł. absolutnie
- związki frazeologiczne:
- (1.1) absolutny spokój • absolutne zero • większość absolutna
- etymologia:
- łac. absolutus → zupełny, bezwzględny[2][3]
- źródłosłów dla ros. абсолютный[4]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) reg
- angielski: (1.1) absolute; (1.2) absolute; (1.3) absolute; (1.4) absolute
- arabski: (1.1) مطلق
- białoruski: (1.1) абсалютны; (1.2) абсалютны; (1.3) абсалютны; (1.4) абсалютысцкі
- bułgarski: (1.1) абсолютен; (1.3) абсолютен; (1.4) абсолютен; (1.5) абсолютен
- czeski: (1.1) absolutní, úplný, naprostý; (1.3) absolutní
- duński: (1.1) absolut; (1.2) absolut; (1.3) absolut; (1.4) absolut
- esperanto: (1.1) absoluta; (1.2) absoluta; (1.3) absoluta; (1.4) absoluta
- francuski: (1.1) absolu; (1.3) pur; (1.5) complet
- hiszpański: (1.1) absoluto; (1.2) absoluto; (1.3) absoluto; (1.4) absoluto
- ido: (1.1) absoluta
- jidysz: (1.1) אַבסאָלוט (absolut); (1.2) אַבסאָלוט (absolut); (1.3) אַבסאָלוט (absolut); (1.4) אַבסאָלוט (absolut)
- kabylski: (1.1) amagaz
- kaszubski: (1.1) całowny, bezògôdkòwi; (1.4) samòrzãdny, absolutny
- kataloński: (1.1) absolut; (1.2) absolut; (1.3) absolut
- łaciński: (1.1) absolutus
- niemiecki: (1.1) absolut
- nowogrecki: (1.1) απόλυτος; (1.2) απόλυτος; (1.3) απόλυτος; (1.4) απόλυτος
- nowopruski: (1.1) abzōluts
- perski: (1.1) مطلق
- rosyjski: (1.1) абсолютный, совершенный, полный
- słowacki: (1.1) absolutný
- szwedzki: (1.1) absolut, total, fullständig, fullkomlig, fulländad; (1.2) absolut, kategorisk, tvärsäker; (1.3) absolut; (1.4) absolut, enväldig, diktatorisk
- turecki: (1.1) mutlak
- ukraiński: (1.1) абсолю́тний; (1.3) абсолю́тний; (1.5) абсолю́тний
- wenedyk: (1) absoluty
- węgierski: (1.1) abszolút
- wilamowski: (1.1) abselüt
- źródła:
Hasło „absolutny” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 3.
Mirosław Bańko, Lidia Drabik, Lidia Wiśniakowska, Słownik spolszczeń i zapożyczeń, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, ISBN 978-83-01-15121-8.
Wiesław Witkowski, Nowy słownik zapożyczeń polskich w języku rosyjskim, Universitas, Kraków 2006, ISBN 83-242-0736-8, s. 1.