Workuta

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...

Zamknij

(1.1) geogr. miasto na północy Federacji Rosyjskiej, w Republice Komi^[1]; zob. też Workuta w Wikipedii; (1.2) geogr. rzeka w Federacji Rosyjskiej, na polarnym Uralu, prawy dopływ Usy; zob. też Workuta (rzeka) w Wikipedii
odmiana:: (1.1-2)
przykłady:: (1.1) Tym razem los mnie rzucił hen na północ, w zapolarny dziki kraj Workuta^[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: przym. workucki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:

angielski: (1.1) Vorkuta
białoruski: (1.1) Варкута ż; (1.2) Варкута ż
fiński: (1.1) Vorkuta
komi-permiacki: (1.1) Вӧркута
komi-zyriański: (1.1) Вӧркута
rosyjski: (1.1) Воркута

[1]
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 226.
[2]
Młode pokolenie wsi Polski Ludowej pamiętniki i studia V Gospodarstwo i rodzina s. 379, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1968.

Workuta (język polski)