Santoryn

Santoryn (język polski)

Santoryn (1.2)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Santoryn	Santoryny
dopełniacz	Santorynu	Santorynów
celownik	Santorynowi	Santorynom
biernik	Santoryn	Santoryny
narzędnik	Santorynem	Santorynami
miejscownik	Santorynie	Santorynach
wołacz	Santorynie	Santoryny

(1.1) geogr. wulkaniczna wyspa na Morzu Egejskim^[1]; zob. też Santoryn w Wikipedii

(1.2) geogr. archipelag na Morzu Egejskim, część Cyklad

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Piękne chwile spędziliśmy na Santorynie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Thira; turyst. Santorini; przest. Santorin m

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Santorini n, santoryn m, Santorin m

związki frazeologiczne:

etymologia:

n.gr. Σαντορίνη < p.łac. Santa Irini

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Santorini
• nowogrecki: (1.1) Σαντορίνη ż

źródła:

1.  Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 146.