Palatynat

Palatynat (język polski)

Palatynat (1.1) naniesiony na mapę obecnego kraju związkowego Nadrenia-Palatynat

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Palatynat	Palatynaty
dopełniacz	Palatynatu	Palatynatów
celownik	Palatynatowi	Palatynatom
biernik	Palatynat	Palatynaty
narzędnik	Palatynatem	Palatynatami
miejscownik	Palatynacie	Palatynatach
wołacz	Palatynacie	Palatynaty

(1.1) geogr. hist. kraina historyczna w zachodnich Niemczech, położona na zachód od Renu^[1]; zob. też Palatynat w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Bieg wypadków wskazuje jednak, że udzielenie wydatnej pomocy Palatynatowi w ówczesnej sytuacji militarnej, wobec słabości sił badeńskich, spowodowałoby natychmiastowy marsz naprzód stojącego nad Neckarem korpusu wojsk gen. Peuckera i zamiast Palatynatu – Badenia znalazłaby się w ręku wroga^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) hist. Elektorat Palatynatu • hist. Palatynat Reński • hist. Górny Palatynat • geogr. adm. Nadrenia-Palatynat

synonimy:

(1.1) Palatynat Reński

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. palatynacki, palatyński

rzecz. Palatyn mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. palatynat → obszar rządzony przez palatyna < łac. comes palatinus → wojewoda, palatyn

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Palatinate
• baskijski: (1.1) Palatinatua
• esperanto: (1.1) Palatinato
• hiszpański: (1.1) Palatinado m
• niemiecki: (1.1) Pfalz ż
• słowacki: (1.1) Falcko n

źródła:

1.  Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. Palatynat.
2. Anna Owsińska, Powstanie palatynacko-badeńskie 1849 roku: oraz udział w nim Polaków, s. 65, Zakład narodowy imienia Ossolińskich, wyd. Polskiej Akademii Nauk, 1965.