Palatynat

Palatynat (język polski)

Palatynat (1.1) naniesiony na mapę obecnego kraju związkowego Nadrenia-Palatynat

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. hist. kraina historyczna w zachodnich Niemczech, położona na zachód od Renu^[1]; zob. też Palatynat w Wikipedii

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Palatynat	Palatynaty
dopełniacz	Palatynatu	Palatynatów
celownik	Palatynatowi	Palatynatom
biernik	Palatynat	Palatynaty
narzędnik	Palatynatem	Palatynatami
miejscownik	Palatynacie	Palatynatach
wołacz	Palatynacie	Palatynaty

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Bieg wypadków wskazuje jednak, że udzielenie wydatnej pomocy Palatynatowi w ówczesnej sytuacji militarnej, wobec słabości sił badeńskich, spowodowałoby natychmiastowy marsz naprzód stojącego nad Neckarem korpusu wojsk gen. Peuckera i zamiast Palatynatu – Badenia znalazłaby się w ręku wroga^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) hist. Elektorat Palatynatu • hist. Palatynat Reński • hist. Górny Palatynat • geogr. adm. Nadrenia-Palatynat

synonimy:

(1.1) Palatynat Reński

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. palatynacki, palatyński

rzecz. Palatyn mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. palatynat → obszar rządzony przez palatyna < łac. comes palatinus → wojewoda, palatyn

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Palatinate
• baskijski: (1.1) Palatinatua
• esperanto: (1.1) Palatinato
• hiszpański: (1.1) Palatinado m
• niemiecki: (1.1) Pfalz ż
• słowacki: (1.1) Falcko n

źródła:

1.  Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. Palatynat.
2. Anna Owsińska, Powstanie palatynacko-badeńskie 1849 roku: oraz udział w nim Polaków, s. 65, Zakład narodowy imienia Ossolińskich, wyd. Polskiej Akademii Nauk, 1965.