Jabłonica

Jabłonica (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Jabłonica	Jabłonice
dopełniacz	Jabłonicy	Jabłonic
celownik	Jabłonicy	Jabłonicom
biernik	Jabłonicę	Jabłonice
narzędnik	Jabłonicą	Jabłonicami
miejscownik	Jabłonicy	Jabłonicach
wołacz	Jabłonico	Jabłonice

(1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, podlegająca radzie miejskiej Jaremcza^[1][2]; zob. też Jabłonica (rada miejska Jaremcze) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Jabłonicy • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Jabłonicy • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Jabłonicy • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Jabłonicy • mieszkaniec / mieszkanka Jabłonicy • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Jabłonicy • pochodzić z Jabłonicy • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Jabłonicy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) wieś

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. jabłonicki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Yablunytsia
• niemiecki: (1.1) Jablunyzja
• rosyjski: (1.1) Яблоница ż
• rumuński: (1.1) Iablunîțea
• ukraiński: (1.1) Яблуниця ż

źródła:

1.  Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 317.
2.  Hasło „Jabłonica (4), pow. nandworniański” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy. Warszawa, 1882.