Doniec

Doniec (język polski)

bieg Dońca (1.1), oznaczony na niebiesko

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Doniec	Dońce
dopełniacz	Dońca	Dońców
celownik	Dońcowi	Dońcom
biernik	Doniec	Dońce
narzędnik	Dońcem	Dońcami
miejscownik	Dońcu	Dońcach
wołacz	Dońcu	Dońce

(1.1) geogr. hydrol. rzeka w Rosji i na Ukrainie, prawy dopływ Donu^[1]; zob. też Doniec w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Dońca • nad Dońcem • Doniec wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Dońca • pływać / płynąć Dońcem

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rzeka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. doński, doniecki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Donets
• czeski: (1.1) Severní Doněc m
• francuski: (1.1) Donets m, Severski Donets m
• niemiecki: (1.1) Donez
• rosyjski: (1.1) Северский Донец m
• słowacki: (1.1) Donec m
• ukraiński: (1.1) Сіверський Донець m

źródła:

1.  Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2.