Doniec

Doniec (język polski)

bieg Dońca (1.1), oznaczony na niebiesko

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. hydron. rzeka w Rosji i na Ukrainie, prawy dopływ Donu^[1]; zob. też Doniec w Wikipedii

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Doniec	Dońce
dopełniacz	Dońca	Dońców
celownik	Dońcowi	Dońcom
biernik	Doniec	Dońce
narzędnik	Dońcem	Dońcami
miejscownik	Dońcu	Dońcach
wołacz	Dońcu	Dońce

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Dońca • nad Dońcem • Doniec wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Dońca • pływać / płynąć Dońcem

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rzeka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. doński, doniecki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Donets
• czeski: (1.1) Severní Doněc m
• francuski: (1.1) Donets m, Severski Donets m
• niemiecki: (1.1) Donez
• rosyjski: (1.1) Северский Донец m
• słowacki: (1.1) Donec m
• ukraiński: (1.1) Сіверський Донець m

źródła:

1.  Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2.