קראָקע

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. Kraków^[1]^[2]
odmiana:: (1.1) lp קראָקע; blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:: זען קראָקע מיט לעמבעריק = זען קראָקע מיט לעמבערג → zobaczyć wszystkie gwiazdy, świeczki stają w oczach^[1]^[2]; קראָקע איז ניט אין איין טאָג געבויט געוואָרן → nie od razu Kraków zbudowano^[2]
etymologia:: por. niem. Krakau
uwagi:
źródła:

[1]
Yitskhok Niborski, Bernard Vaisbrot, Dictionnaire yiddish-français, Bibliothèque Medem, Paryż 2002, ISBN 2951137273.
[2]
Hasło „Kroke” w: Аляксандар Астравух, Ідыш-беларускі слоўнік, Медисонт, Mińsk 2008, ISBN 978-985-6530-86-2, s. 469.

קראָקע (jidysz)